| Weiser Family Farms | Startpagina |
Beschrijving / smaak
Friggitello-pepers zijn langwerpige en slanke peulen, gemiddeld 5 tot 12 centimeter lang, en hebben een conische vorm die taps toeloopt tot een gedeeltelijk ingesprongen en afgerond niet-stengeluiteinde. De wasachtige huid vertoont ondiepe plooien en groeven, en rijpt van groen naar rood als hij volwassen is. Onder de dunne schil is het vruchtvlees knapperig en bleekgroen, met een centrale holte gevuld met platte en ronde, crèmekleurige zaden. Als ze groen worden geplukt, zijn Friggitello-paprika's subtiel zoet en bieden ze een milde bitterheid. Naarmate de peul rijpt tot zijn scharlakenrode staat, ontwikkelt hij een nog zoetere smaak en een milde hitte.
Seizoenen / beschikbaarheid
Friggitello-paprika's zijn verkrijgbaar in de nazomer tot en met de herfst.
Actuele feiten
Friggitello-pepers, botanisch geclassificeerd als Capsicum annuum, zijn een Italiaanse erfstukvariëteit die behoort tot de Solanaceae of nachtschadefamilie. Friggitello-pepers, ook bekend als zoete Italiaanse peper, Toscaanse peper, Italiaanse peper en Friarelli, komen oorspronkelijk uit Zuid-Italië en kunnen zowel in de onvolgroeide groene staat als in de volwassen rode staat worden geoogst. De jonge groene peulen zijn het populairst voor culinaire toepassingen, en de paprika's zijn in Italië vooral bekend als frituurpaprika, gebakken in olie met tomaten, knoflook en basilicum en geserveerd als bijgerecht of als topping voor bruschetta.
Voedingswaarde
Friggitello-pepers zijn een uitstekende bron van vitamine A, B en C en bevatten ook veel essentiële mineralen zoals kalium, ijzer en mangaan.
Toepassingen
Friggitello-pepers zijn geschikt voor zowel verse als gekookte toepassingen zoals bakken, braden en sauteren, maar in Italië zijn ze het meest bekend om te frituren. Als ze vers zijn, kunnen de paprika's in groene salades worden gesneden, in eiergerechten worden gemengd, over pizza's worden gegarneerd of in reepjes worden gesneden en op aperitiefborden worden geconsumeerd. Friggitello-paprika's kunnen ook in blokjes worden gesneden en in soepen of stoofschotels worden gegooid, op kebab worden gegrild, in compotes worden gekookt, geroosterd en in sandwiches worden gelegd, in stoofschotels worden gebakken of gevuld met gehakt, rijst, kaas en kruiden. Naast gekookte toepassingen kunnen de paprika's worden gepekeld in witte azijn of gedroogd voor langdurig gebruik. Friggitello-paprika's passen goed bij orzo, rijst, bloemkool, kruiden zoals oregano, peterselie en basilicum, tomaten, parmezaanse kaas, worst, gegrild vlees en balsamicoazijn. De verse paprika's zijn in hun geheel en ongewassen in een plastic zak in de koelkast maximaal twee weken houdbaar.
Etnische / culturele info
Friggitello-pepers worden vaak 'de beroemde frituurpeper van Napels' genoemd en zijn favoriet vanwege hun zoete, knapperige vruchtvlees en milde hitte. In Italië worden de paprika's gebakken met knoflook en lichte kruiden in olijfolie en traditioneel geserveerd in restaurants met basilicum, tomaten en parmezaanse kaas op knapperig brood. Buiten Italië ontvingen Friggitello-paprika's in 2005 ook de Award of Garden Merit van de Royal Horticultural Society of the United Kingdom. Deze onderscheiding wordt gegeven aan plantensoorten die superieure groei-eigenschappen vertonen voor tuinieren door middel van rigoureuze tests en beoordelingen. Enkele van de geteste kenmerken zijn kleur en productie, beschikbaarheid en resistentie tegen ziekten en plagen.
Geografie / geschiedenis
Friggitello-paprika's komen oorspronkelijk uit de zuidoostelijke regio van Italië tussen Napels en Rome en zijn afstammelingen van paprika's die oorspronkelijk uit Midden- en Zuid-Amerika komen. Paprika's werden in de 15e en 16e eeuw in Europa geïntroduceerd door Spaanse en Portugese ontdekkingsreizigers die terugkeerden van hun reizen naar de Nieuwe Wereld. Sinds hun ontwikkeling zijn Friggitello-pepers erg populair in heel Italië en Europa en zijn ze te vinden in huistuinen en op lokale markten. De paprika's zijn ook verkrijgbaar via online zaadcatalogi voor thuisgebruik en via gespecialiseerde boerderijen in de Verenigde Staten.
