Beschrijving / smaak
Melba-appels zijn middelgrote tot grote vruchten met een gemiddelde diameter van 8 tot 9 centimeter en hebben een ronde tot kegelvormige, enigszins afgeplatte vorm. De huid is licht geribbeld, glad, half dun en taai met een geelgroene basis, bedekt met donkerrode strepen en blos. De huid heeft ook veel witgrijze lenticellen en een wasachtige bloei, waardoor het oppervlak een glanzend, olieachtig uiterlijk krijgt. Onder de schil is het vruchtvlees stevig, wit met lichtroze en groene tinten, knapperig, waterig en fijnkorrelig, met een centrale kern gevuld met bruine, ovale zaden. Melba-appels zijn aromatisch met een geur die wordt vergeleken met een mix van snoepzoetheid, aardbeien en karamel. Het vruchtvlees is zoet, fruitig en pittig met subtiele zure tonen.
Seizoenen / beschikbaarheid
Melba-appels zijn verkrijgbaar in de nazomer tot en met de herfst.
Actuele feiten
Melba-appels, botanisch geclassificeerd als Malus domestica, zijn een variëteit voor alle doeleinden die tot de Rosaceae-familie behoort. De zoete, subtiel zure vruchten werden aan het einde van de 19e eeuw op commerciële markten geïntroduceerd en werden al snel populair vanwege hun smaak, aantrekkelijke uiterlijk en vroegrijpe aard. Melba-appels zijn ook bekend als Azure-appels in Rusland en worden commercieel geteeld in Canada, Europa en Centraal-Azië. Naast de commerciële teelt, wordt het ras vaak gekweekt door appelliefhebbers in huistuinen over de hele wereld en geniet het de voorkeur vanwege zijn ziekteresistentie, kleine omvang en hoge opbrengsten, waarbij in één seizoen meer dan 20 kg fruit wordt geproduceerd. Melba-appels worden ook gebruikt door veredelaars in de appelteelt en hebben bijgedragen aan het creëren van meer dan 20 appelsoorten.
Voedingswaarde
Melba-appels zijn een goede bron van vitamine C, een antioxidant die het lichaam beschermt tegen vrije radicalen, dit zijn moleculen die cellen kunnen beschadigen en bijdragen aan bepaalde ziekten. De vruchten zijn ook een goede bron van vezels om het spijsverteringskanaal te reinigen en leveren minder kalium, magnesium, calcium en ijzer.
Toepassingen
Melba-appels zijn een veelzijdige variëteit die kan worden behandeld als een dessert- of kookappel. Als ze vers zijn, kunnen de vruchten worden gegeten met de schil, of ze kunnen worden gepeld voor een fijnere textuur. Het vlees kan in plakjes worden gesneden en in groene salades worden gegooid, in vieren worden gedeeld en als snack worden geserveerd op voorgerechten met dipsauzen, of in fruitschalen worden gehakt. Melba-appels kunnen ook tot sap worden geperst voor ciders, cocktails, smoothies en fruitpunches, en de variëteit wordt vaak gebruikt in industriële sapverwerking vanwege zijn zoetzure smaak. Naast verse bereidingen zijn Melba-appels zeer geschikt voor gebakken toepassingen en kunnen ze worden verwerkt in taarten, taarten, strudels, muffins en cakes, gepureerd tot sauzen of gebakken met suiker als dessert. De vruchten kunnen ook worden gekookt tot gelei, jam en compotes, gedroogd en gegeten als een kauwsnack, of ingeblikt in een eenvoudige siroop voor langdurig gebruik. Melba-appels passen goed bij kruiden zoals anijs, nootmuskaat, kruidnagel en kaneel, kruiden zoals rozemarijn, salie, munt en peterselie, geroosterd vlees zoals varkensvlees, gevogelte, kalkoen en rundvlees, en kazen zoals cheddar, brie, geit, en blauw. Hele, ongewassen Melba-appels zijn 1 tot 2 maanden houdbaar als ze in de groentelade van de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
Melba-appels zijn vernoemd naar de beroemde 19e-eeuwse operazangeres Nellie Melba. Naar verluidt was appelkweker William Tyrrell Macoun een fan van de Australische zanger en noemde hij de variëteit ter ere van de muzikant. Nellie Melba werd beschouwd als een van de beroemdste opera-sopranen van de 19e en 20e eeuw en zong voornamelijk in uitvoeringen in Europa, New York en Australië. De in Australië geboren Australische creëerde haar artiestennaam, Melba, naar haar geboorteplaats Melbourne en was de eerste Australische die een internationaal beroemde muzikant werd. Behalve dat Melba-appels vernoemd werden naar haar artiestennaam, was Nellie Melba goede vrienden met de beroemde Franse chef-kok Auguste Escoffier, en inspireerde ze andere gerechten die naar de zanger vernoemd werden. Melba at vaak in het restaurant van Escoffier in Londen en nodigde Escoffier uit voor haar optredens, en door hun vriendschap werden bekende gerechten zoals perzik Melba, Melba-toast, Melba-garnituur en Melba-saus gemaakt ter ere van de zanger. Peach Melba wordt tegenwoordig nog steeds geserveerd in restaurants en Nellie Melba staat ook op het Australische biljet van $ 100.
Geografie / geschiedenis
Melba-appels werden in 1898 gemaakt door appelkweker William Tyrrell Macoun op het Central Experimental Station in Ottawa, Canada. De variëteit is ontwikkeld uit een kruising tussen een mcintosh-appel en een onbekende variëteit, waarbij veel experts veronderstellen dat de variëteit mogelijk een liveland-frambozenappel is geweest. Melba-appels werden in 1924 commercieel uitgebracht en halverwege de 20e eeuw in Europa geïntroduceerd, waar het ras commercieel succes kende. In 1947 werden Melba-appels opgenomen in het Sovjetstaatsregister en waren ze een geliefd ras voor commerciële boerderijen en huistuinen. Tegenwoordig worden Melba-appels geteeld via boerderijen en appelliefhebbers die te koop zijn op boerenmarkten, speciaalzaken en supermarkten in de Verenigde Staten, Canada, Europa en Centraal-Azië.
Recept Ideeën
Recepten met Melba-appels. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
