Milky Mushrooms Informatie, recepten en feiten

Podcast

Food Buzz: History of Mushrooms

Luister

Beschrijving / smaak

Melkachtige paddenstoelen zijn middelgroot tot groot met afgeronde hoeden met een gemiddelde diameter van 10-14 centimeter die aansluiten op een langwerpige, dikke stengel. De gladde, stevige hoeden zijn convex als ze jong zijn, worden afvlakkerig naarmate ze ouder worden en blijven zuiver wit tijdens de volwassenheid. Onder de hoed bevinden zich veel witte, overvolle kieuwen, en de witte stengel is gemiddeld tien centimeter hoog en heeft een dichte, vlezige consistentie. Melkachtige paddenstoelen worden vaak gevonden met meerdere stengels die uit een enkele basis groeien en hun gelijknamige kleur niet verliezen of verkleuren met de leeftijd of het hanteren. Wanneer ze worden gekookt, zijn melkachtige champignons zacht en taai met een milde, olieachtige smaak en een aroma dat lijkt op radijs.

Seizoenen / beschikbaarheid

Wild Milky-paddenstoelen zijn verkrijgbaar in het late voorjaar tot en met de zomer, terwijl de gecultiveerde versies het hele jaar door verkrijgbaar zijn.

Actuele feiten

Melkachtige paddenstoelen, botanisch geclassificeerd als Calocybe indica, zijn de enige paddenstoelensoort die zowel inheems is als wordt gekweekt in het hete, vochtige klimaat van India. Ook bekend als Dhuth chatta en Swetha-paddenstoelen, werden melkachtige paddenstoelen genoemd naar hun melkwitte kleur, en hun naam komt van de oude hindoeïstische taal van het Sanskriet, waar het woord voor wit 'Sweth' of 'Swetha' is, wat 'puur' betekent. Melkachtige paddenstoelen groeien nog steeds in het wild langs bermen en in velden en hebben de voorkeur vanwege hun voedselrijke eigenschappen, lange houdbaarheid en veelzijdigheid in culinaire toepassingen.

Voedingswaarde

Melkachtige paddenstoelen zijn een uitstekende bron van vitamine B2, E en A, fosfor, kalium en selenium, en bevatten ook calcium, vitamine C, ijzer en zink.

Toepassingen

Melkachtige champignons zijn het meest geschikt voor gekookte toepassingen zoals sauteren, stomen, grillen en koken. De dikke, vlezige textuur van de champignon is geschikt voor curry's, soepen en stoofschotels, en ze kunnen worden gebruikt in plaats van portobello-champignons voor gegrilde groentesandwiches en hamburgers. Ze kunnen ook worden gebruikt in eiergerechten zoals omeletten, bovenop een pizza of gemengd in pasta, en ze worden in de volksmond toegevoegd aan Filippijnse gerechten zoals pancit, loempia, adobo, tinola, dinuguan en sisig. Melkachtige champignons passen goed bij vlees zoals varkensvlees, gevogelte, rundvlees en vis, garnalen, tomaten, aardappelen, wortelen, paprika, paksoi, sperziebonen, calamansi, papaja, malunggay-bladeren, komijn, koriander, kerriepoeder, kurkuma, knoflook, ui, gember, rijst en noedels. Ze zijn lang houdbaar en kunnen tot een week voordat ze gekoeld moeten worden bij kamertemperatuur worden bewaard. In de koelkast zijn ze nog eens vijf dagen houdbaar.

Etnische / culturele info

Voordat de commerciële teelt van melkachtige paddenstoelen begon, verzamelden mensen in de Oost-Indiase deelstaat West-Bengalen de paddenstoel uit het wild om op lokale markten te verkopen. Melkachtige paddenstoelen zijn een unieke variëteit omdat de meeste paddenstoelen niet gedijen in de extreme hitte van het Indiase klimaat. Melkachtige paddenstoelen groeien alleen in gebieden waar de temperatuur tussen de 75 en 95 graden Fahrenheit (25 tot 35 ° C) ligt en waar de luchtvochtigheid ook hoog is. Ze hebben ook veel minder water nodig dan de meeste andere gekweekte paddenstoelen. Melkachtige paddenstoelen leveren voldoende voedingsstoffen en zijn een bron van inkomsten voor de Indiase markten. Veel lokale bewoners zijn erg trots op deze paddenstoelen, aangezien ze de eerste gekweekte en commercieel verkrijgbare paddenstoel uit India zijn.

Geografie / geschiedenis

Melkachtige paddenstoelen komen oorspronkelijk uit het noordoosten van India en werden aanvankelijk alleen in het wild gevonden. Er is enig bewijs gevonden van de vroege teelt in West-Bengalen in de jaren 70, maar het was pas eind jaren 90 dat de paddenstoel werd herontdekt door Dr.Akkanna Subbiah Krishnamoorthy van de Tamil Nadu Agricultural University en commercieel werd gekweekt. Tegenwoordig zijn melkachtige paddenstoelen voornamelijk te vinden op lokale markten in India, maar ze zijn ook te vinden in tropische regio's van China, Maleisië, Singapore en Indonesië.