Beschrijving / smaak
Waterlelievruchten zijn de bessen van de waterlelieplant. Het zijn ronde, sponsachtige vruchten met een taaie, groene buitenhuid met bladeren. Het binnenste vruchtvlees is wit, gesegmenteerd en bevat maar liefst 2.000 kleine zaadjes. De zaden zijn zwart of bruin van kleur en hebben een diameter van ongeveer 1 millimeter. Ze zijn extreem knapperig en worden vaak gepoft gegeten, waar ze een gerstachtige smaak hebben met een vleugje peper.
Seizoenen / beschikbaarheid
Waterleliefruit is verkrijgbaar in de herfst- en wintermaanden.
Actuele feiten
Waterleliefruit behoort tot de familie Nymphaeaceae. Er zijn veel soorten waterlelie, dit zijn aquatische kruiden met opvallende bloemen van wit, roze, blauw of rood. Ze hebben grote bladeren die bekend staan als waterlelies. Waterleliefruit wordt ook wel lotusbloemfruit genoemd, hoewel de lotus zelf tot een andere soort behoort. Waterlelievruchten ontwikkelen zich uit de bloem van de plant, die ook eetbaar is. Nadat de bloem is bestoven, trekt deze zich onder water terug en sluit. Het ontwikkelt zich dan tot een harde, groene bolvormige vrucht die gewaardeerd wordt om hun zaden. Waterlelievruchten worden het vaakst in het wild gefokt.
Voedingswaarde
Waterleliefruit bevat koolhydraten, vetten, eiwitten en vezels. Ze bevatten mineralen zoals calcium, niacine en magnesium. De zaden blijken antimicrobiële eigenschappen te hebben en kunnen mogelijk helpen bij het verminderen van infecties.
Toepassingen
Waterlelievruchten kunnen rauw worden gegeten. In Bangladesh in India worden ze opengesneden en de zaden verwijderd. De zaden worden gebakken in ghee of olie tot ze gepoft zijn, zoals amarant of quinoa. Ze worden gemengd met gesmolten rietsuiker, gevormd tot kleine balletjes en worden als tussendoortje geconsumeerd. De zaden kunnen ook worden gekookt of vermalen tot meel, dat vervolgens wordt gebruikt voor brood.
Etnische / culturele info
Waterleliefruit wordt gegeten als voedsel in Afrika en India. Daar verzamelen kinderen meestal fruit, stengels en bloemen, die allemaal eetbaar zijn. De zaden van de waterlelievrucht kunnen in sommige traditionele medicijnen worden aangetroffen. In Nigeria, Ghana en delen van India worden ze als verkoelend beschouwd en worden ze gebruikt om koorts en huidaandoeningen zoals eczeem te behandelen. Rijst gekookt met de zaden zou goed zijn voor diabetici. In de Ayurvedische geneeskunde in India worden ze als verkoelend beschouwd en worden ze gebruikt om koorts te behandelen.
Geografie / geschiedenis
Waterlelies zijn oeroude planten. Uit fossiel bewijs blijkt dat ze al zo'n 160 miljoen jaar bestaan. De blauwe lotus en witte lotus, variëteiten in de waterleliefamilie, werden vereerd in het oude Egypte. Waterlelies groeien in tropische en gematigde streken en worden over de hele wereld gevonden, in de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Zuid-Amerika, Afrika, Australië en Azië.
