Beschrijving / smaak
Rollinia-vruchten zijn hartvormig of kegelvormig en kunnen een diameter van 5 tot 20 centimeter hebben. Ze hebben dikke, houtachtige stengels die een verlengstuk zijn van de kern van de vrucht. De huid is bedekt met kleine, ruitvormige delen, elk met een zacht, stekelig uitsteeksel. Afhankelijk van de omgeving en de variëteit kunnen de stekels licht of behoorlijk prominent zijn. De vruchten rijpen van groen naar geel, hoewel ze vaak worden geoogst als ze nog groen zijn en van de boom af rijpen. Als ze eenmaal volgroeid zijn, kunnen de spikes zwart worden bij overmatig gebruik. Het aromatische vruchtvlees is helderwit of doorschijnend met een geleiachtige textuur. Het is vezelloos met een gladde, bijna romige consistentie en bevat kleine, niet-eetbare, donkerbruine, elliptische zaadjes. Rollinia-fruit heeft een zoetzure smaak met nuances van ananas, banaan, kokosnoot en andere tropische smaken.
Seizoenen / beschikbaarheid
Rollinia-fruit is verkrijgbaar in het voorjaar tot en met de vroege zomermaanden.
Actuele feiten
Rollinia-fruit, ook bekend als Biriba, is een grote tropische vrucht die botanisch bekend staat als Rollinia-mucosa. Het is een lid van de Annonaceae-familie, waaronder de zuurzak en cherimoya, twee andere zogenaamde custardvruchten. De unieke vruchten worden vaak aangeprezen vanwege hun ‘citroenschuimtaart’ -smaak en worden meestal in het wild gevonden. Ze zijn populair in het Amazonegebied van Zuid-Amerika en in Indonesië, vooral op het eiland Borneo.
Voedingswaarde
Rollinia-fruit bevat veel calcium en fosfor, evenals vitamine C en ijzer. Rollinia-fruit is ook een bron van eiwitten en koolhydraten en bevat belangrijke aminozuren zoals lysine, methionine, threonine en tryptofaan.
Toepassingen
Rollinia-fruit wordt meestal vers gegeten of gebruikt in rauwe toepassingen. Rijpe vruchten worden gemakkelijk doormidden of in partjes gesneden. Het vruchtvlees kan worden verwijderd met een schep of lepel, en de zaden kunnen worden weggegooid. De schil van een rijpe Rollinia-vrucht zal gemakkelijk loslaten. Gooi Rollinia-fruit met ander vers fruit. Het vruchtvlees kan worden gebruikt om jam of gelei te maken of gepureerd voor dranken of desserts. In Brazilië wordt het vruchtvlees gemengd met melk voor smoothies. Het kan worden gekookt in taarten, cakes of soufflés. Rollinia-fruit is tot vijf dagen houdbaar in de koelkast. De vruchten zijn zeer bederfelijk als ze eenmaal rijp en geel zijn en moeten binnen een of twee dagen worden gebruikt of gekoeld.
Etnische / culturele info
In het oorspronkelijke Amazonegebied wordt Rollinia-fruit al eeuwenlang gebruikt voor zowel medicinale als culinaire doeleinden. In Brazilië wordt het vruchtvlees van de Rollinia-vrucht gefermenteerd om er wijn van te maken. De vrucht werd gebruikt als stimulerend middel en om het lichaam te helpen afkoelen bij oververhitting en werd geconsumeerd om scheurbuik te voorkomen. De zaden werden gemalen en gebruikt als remedie voor spijsverteringsproblemen. Van het harde, zware hout van de Rollinia-boom werden bootmasten, kisten en ribben voor kano's gemaakt.
Geografie / geschiedenis
Rollinia-fruit komt oorspronkelijk uit het westelijke Amazonegebied van Peru en Brazilië in Zuid-Amerika en groeit op grotere hoogte. Hun oorspronkelijke verspreidingsgebied strekt zich uit tot Bolivia, Chili, Paraguay en Argentinië, en in het noorden tot Mexico. Ze werden in 1908 vanuit Brazilië in de Verenigde Staten geïntroduceerd en in 1914 bij het Amerikaanse ministerie van Landbouw. Ze werden ergens vóór 1915 naar de Filippijnen overgebracht, hoewel ze nu vooral op Borneo en Sumatra in Indonesië te vinden zijn. Rollinia-fruit is te vinden in Australië en Hawaï en is te vinden in delen van het Caribisch gebied en op boerenmarkten in de meest zuidelijke delen van Florida.
