Beschrijving / smaak
Merah-doerians zijn kleine tot middelgrote, ovale tot langwerpige vruchten, gemiddeld 10 tot 20 centimeter lang en bedekt met brede aren. De scherpe buitenkant is over het algemeen bruin en onder het puntige oppervlak heeft de dikke korst een vezelachtige consistentie die kan worden gesneden of opengescheurd om meerlobbig vlees te onthullen, omgeven door een wit tot crèmekleurig, sponsachtig merg. Het vruchtvlees varieert sterk in kleur, afhankelijk van de groeiomstandigheden en variëteit, en is te vinden in felrode, oranje en zalmtinten, soms met een bonte mix of strepen van alle drie de kleuren. Het vruchtvlees is ook glad, glad en zacht met een romige consistentie en omhult platte zaden. Merah-doerians variëren in smaak, afhankelijk van de specifieke variëteit en de geteelde regio, maar bevatten meestal een zoete smaak met tannine, licht nootachtige en besachtige tonen.
Seizoenen / beschikbaarheid
Merah-doerians zijn verkrijgbaar in de zomer tot en met het vroege najaar.
Actuele feiten
Merah-doerians, botanisch geclassificeerd als Durio graveolens, zijn zeldzame tropische vruchten die behoren tot de familie Malvaceae. De naam Merah vertaalt van Indonesisch naar 'rood', en is een descriptor die wordt gebruikt om veel verschillende soorten doerians met rood, oranje, zalm en veelkleurig vlees te omvatten. Merah-doerians worden verondersteld afstammelingen te zijn van fel roodvlezige, wilde durian-variëteiten die overal in Maleisië, Oost-Java en Borneo voorkomen. Er wordt aangenomen dat deze wilde variëteiten in de loop van de tijd met succes zijn gekweekt met andere durian-soorten, zowel natuurlijk als via durian-fokkers, waardoor een breed scala aan cultivars is ontstaan met verschillende tinten oranje, rood en roze vlees. Merah-doerians hebben de voorkeur vanwege hun zeldzaamheid en gekleurd vlees. De vruchten zijn moeilijk te vinden buiten de lokale markten in de teeltregio's en zijn slechts in beperkte hoeveelheden verkrijgbaar tijdens het seizoen.
Voedingswaarde
Merah-doerians zijn een uitstekende bron van vitamine C, een antioxidant die ontstekingen kan verminderen en het immuunsysteem kan versterken, en is een goede bron van anthocyanen, de pigmenten die in het vlees worden aangetroffen en die bijdragen aan de algehele dagelijkse gezondheid. De vruchten zijn ook een goede bron van vitamine B6, mangaan, koper, ijzer en kalium, en bevatten wat magnesium, zink, foliumzuur en calcium.
Toepassingen
Merah-doerians worden voornamelijk vers en uit de hand geconsumeerd, omdat hun uniek gekleurde vruchtvlees en milde smaak rauw worden getoond. De vruchten hebben de voorkeur vanwege hun zeldzaamheid, en de puntige schil wordt meestal in plakjes gesneden en opengescheurd om de heldere lobben van het vlees te onthullen, een voor een verwijderd als ze worden gegeten. Naast rauwe consumptie worden Merah-doerians vaak gemengd met suiker tot een pasta-achtige vulling en worden ze verwerkt in pannenkoeken, bladerdeeg, cakes en taarten. Ze kunnen ook worden gemengd met ijs of worden geserveerd met kleefrijst. In Sabah, een staat op het eiland Borneo, wordt Merah durian gebruikt in een traditionele specerij die bekend staat als sabah tempoyak, een roodvlezige durian bewaard in olie en zout. Het mengsel is ook op smaak gebracht met chili pepers, ansjovis, knoflook en uien en heeft de consistentie van een dip of een dikke, romige spread. Naast specerijen, kunnen Merah-doerians worden gemengd in curries en gebakken rijstgerechten. Merah-doerians passen goed bij kokosmelk, passievrucht, munt, citroengras, vanille, pure chocolade, specerijen zoals kaneel, kruidnagel en kardemom, tamarinde en pinda's. Hele, ongeopende Merah-doerians zijn koel bewaard een paar weken houdbaar. Eenmaal gesneden, kan het vruchtvlees het beste onmiddellijk worden geconsumeerd voor een optimale smaak en kan het nog 2 tot 3 dagen in de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
In Oost-Java, Indonesië, is Banyuwangi een bekende regio vanwege zijn Merah of roodvlezige doerians. Deskundigen hebben in het gebied meer dan vijfenzestig varianten van roodvlezige doerians ontdekt en er wordt aangenomen dat sommige van deze varianten al meer dan honderd jaar bestaan. De verschillende soorten roodvlezige doerians worden zwaar bestudeerd door het Red Durian Research and Development Centre om de moederbomen te behouden en nieuwe, gedocumenteerde variëteiten te ontwikkelen. Een deel van de vruchten wordt ook geselecteerd en getest voor mogelijke commerciële teelt. Naast onderzoek is Banyuwangi de thuisbasis van lokale fruitfestivals waar Merah-doerians veel worden geadverteerd en gepromoot via gratis monsters aan bezoekers. Na het proeven van de verschillende variëteiten, kunnen festivalbezoekers ook grote hoeveelheden roodvlezige doerians kopen om mee naar huis te nemen als cadeau voor vrienden en familie.
Geografie / geschiedenis
Men neemt aan dat Merah-doerians inheems zijn in Indonesië en sinds de oudheid in het wild groeien. De roodvlezige wilde vruchten werden voor het eerst geregistreerd door de Italiaanse botanicus Odoardo Beccari aan het einde van de 19e eeuw in de buurt van Kuching, Sarawak. Er zijn veel verschillende soorten die over het algemeen worden gecategoriseerd onder de naam Merah durian, en in de loop van de tijd zijn er nog meer soorten gemaakt met verschillende smaken, texturen en vleeskleuringen. Tegenwoordig zijn Merah-doerians te vinden in regio's die zich uitstrekken over het schiereiland Maleisië, Oost-Java, Borneo en andere tropische regio's van Indonesië en Maleisië.
Recept Ideeën
Recepten met Merah Durian. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
| De Sugar Crumble | Durian Rookwolken | |
| Jaar van de Durian | Rode Durian Tempoyak | |
| Serieus eet | Durian Smoothie | |
| Ketel | Kip en Durian Curry | |
| Food.com | Durian Cake | |
| Foodiva's keuken | Rode Durian Quick Rolls |
