Beschrijving / smaak
Husk Tomato-bessen zijn kleine, bolvormige vruchten die volledig of gedeeltelijk zijn ingekapseld in een bolvormig, hoekig en papierachtig, taps toelopend omhulsel. De bessen hebben een gladde, strakke en glanzende schil, rijpen van groen naar oranjerood wanneer ze rijp zijn, en de papierachtige schil is dun, licht gerimpeld en verandert ook in kleur naar roodoranje met volwassenheid. Onder het oppervlak van de bessen is het vruchtvlees waterig, zacht en bleekoranje, met daarin zeer kleine zaadjes. Husk Tomato-bessen hebben een milde, zoetzure smaak met tonen van ananas, vanille en tomaat.
Seizoenen / beschikbaarheid
Husk Tomato-bessen zijn in de herfst verkrijgbaar in Europa en Azië.
Actuele feiten
Husk Tomato-bessen, botanisch een lid van het Physalis-geslacht, groeien op een kruidachtige, wijnstokende of achterblijvende vaste plant en behoren tot de Solanaceae of nachtschadefamilie. Er zijn meer dan honderd soorten die behoren tot het Physalis-geslacht over de hele wereld die zeer vergelijkbare kenmerken delen, en veel van de soorten vertonen bessen die zijn ingekapseld in een papierachtige schil. Wereldwijd bekend onder veel verschillende namen, afhankelijk van de regio van de wereld, worden op lokale markten in Europa en Azië veel Physalis-variëteiten vaak over het algemeen geëtiketteerd als Husk-tomaten of gemalen kersen, en de planten met oranjerode bessen worden soms ook geëtiketteerd als Chinese lantaarnbessen, schilkersen, winterkersen en aardbeienkersen. Husk Tomato-bessen hebben hun naam te danken aan hun gelijkenis in uiterlijk met een miniatuurtomaat, en wanneer ze rijp zijn, vallen de bessen op de grond, waardoor ze hun 'grond'-naam krijgen. Husk Tomato-bessen worden vooral gewaardeerd in Europa en Azië vanwege hun ongebruikelijke smaak, nutritionele eigenschappen en aparte uiterlijk, en worden al honderden jaren gebruikt in decoratieve, culinaire en medicinale toepassingen.
Voedingswaarde
Husk Tomato-bessen zijn een uitstekende bron van vitamine C, een antioxidant die het immuunsysteem kan helpen beschermen en versterken. De bessen bevatten ook wat calcium, vitamine A, vezels, fosfor en ijzer.
Toepassingen
Husk Tomato-bessen zijn het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals koken, stoven en bakken. De bessen, met de schil weggegooid, kunnen vers, uit de hand worden gegeten, in plakjes worden gesneden en in salades worden gegooid, in salsa's worden gehakt, of ze kunnen in chocolade worden gedoopt en als dessert of tussendoortje worden gegeten. Husk Tomato-bessen kunnen ook worden gekookt en gekookt in jam, jam en spreads, gepureerd tot sauzen of gebakken in taarten, pasteien en cakes. De bessen hebben een unieke zoetzure smaak, waardoor ze geschikt zijn voor zowel zoete als hartige gerechten. Schil Tomatenbessen passen goed bij kruiden zoals koriander, basilicum, munt, dille en peterselie, kazen zoals geit, gouda en brie, aardappelen, jicama, wortelen, selderij, maïs, citrusvruchten en pompoenpitten. Husk Tomato-bessen zijn 1-3 maanden houdbaar als ze in hun kaf worden bewaard en op een koele, droge en donkere plaats worden bewaard, uit de buurt van direct zonlicht.
Etnische / culturele info
In Azië worden Husk Tomato-bessen vaak Chinese Lantern-bessen genoemd en worden ze in natuurlijke medicijnen gebruikt als ontstekingsremmer en als ingrediënt om koorts te helpen verminderen. De bessen worden gewoonlijk vers geconsumeerd, geperst of doordrenkt met andere kruideningrediënten, en worden gebruikt om het lichaam te helpen ontspannen en werken als een diureticum om het spijsverteringskanaal te reinigen. Naast medicinaal gebruik zijn de papierachtige kafjes een zeer geliefde decoratie vanwege hun lange houdbaarheid en levendige kleuren. Lijkend op een Chinese papieren lantaarn, blijven de felgekleurde kafjes op hun takken zitten en worden ze in vazen geplaatst als tafelstuk. De vurige tinten van de schillen komen normaal gesproken voor in de herfst en worden ook gezien als een symbool van het veranderende seizoen.
Geografie / geschiedenis
Schil Tomatenbessen worden verondersteld inheems te zijn in Europa en Azië en groeien al sinds de oudheid in het wild. Tegenwoordig worden de planten in de volksmond gekweekt in huistuinen vanwege hun sier- en medicinale waarde, en ze zijn ook te vinden op lokale markten in Europa en Azië.
