| Murray Family Farms | Startpagina |
Beschrijving / smaak
Bessenbladeren zijn handvormig en diep gelobd, esdoornachtige bladeren. Ze groeien op zowel zwarte bessen als rode bessenstruiken. Elk blad is ongeveer 3 tot 5 centimeter lang. De bladeren van de zwarte bes zijn bleekgroen van kleur, terwijl de bladeren van de rode bes blauwachtig groen zijn. Beide soorten zijn zeer geurig, met zwarte bessenbladeren die ruiken naar aalbessensiroop, terwijl rode bessenbladeren een groene, frisse geur hebben. Ze hebben een bessensmaak maar kunnen ook scherp en pittig zijn.
Seizoenen / beschikbaarheid
Bessenbladeren zijn jaarrond verkrijgbaar.
Actuele feiten
Bessenbladeren worden botanisch geclassificeerd als Ribes rubrum en R. sativum. Ze groeien op zowel rode als zwarte bessenstruiken. Ze kunnen meer 'bes-achtig' smaken dan de bessen van de bes, maar het heeft warmte nodig om de bladeren hun smaak af te geven. Ze worden dus voornamelijk gebruikt in kruidenthee en dranken.
Voedingswaarde
Bessenbladeren bevatten tannines en fenolische verbindingen zoals anthocyanen, flavonolen, flavan-3-ols en fenolische zuren. Het is aangetoond dat de bladeren een aanzienlijk grotere hoeveelheid fenolen bevatten dan in de vrucht.
Toepassingen
Bessenbladeren worden vaak gedroogd en in thee gebruikt. Jonge bladeren worden gebruikt in de Finse zomerdrank die bekend staat als 'Louhisaari'. Bessenbladeren zijn zo lekker dat ze, wanneer ze in een warme vloeistof worden gedrenkt, een definitieve besachtige smaak afgeven. Hierdoor zijn ze goed als smaakstof voor gelei en ijs. Curant-bladeren worden ook gebruikt in augurken. Ze bevatten tannines, die helpen om de augurken knapperig te houden. Bewaar aalbessenbladeren door ze in een plastic zak in de koelkast te bewaren, waar ze enkele dagen houdbaar zijn.
Etnische / culturele info
Krenten stonden vóór 1550 bekend als 'ribes'. Het woord 'bes', dat in 1550 als referentie voor de vrucht verscheen, werd vroeger gebruikt voor rozijnen. Bessenbladeren werden al sinds de oudheid gebruikt om reuma en ontstekingen te behandelen en er zijn nu aanwijzingen dat zwarte besbladeren eigenschappen hebben die kunnen helpen bij griep.
Geografie / geschiedenis
Aalbessen worden in Europa geteeld sinds rond de 17e eeuw, met het gebruik van zwarte bessenbladeren in medicijnen en theeën die teruggaan tot 1636. Tegen de jaren 1800 was de bes te vinden in tuinen in Engeland. De bessenteelt beleefde een hausse in de jaren na de Tweede Wereldoorlog toen ze werden geteeld in gebieden waar het moeilijk was om citrusvruchten te telen.
Recept Ideeën
Recepten met bessenbladeren. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
