Beschrijving / smaak
Ackee-vruchten zijn klein tot middelgroot en hebben een langwerpige, ovale tot pyri-vormige vorm. De vruchten bestaan doorgaans uit 2 tot 4 gesloten lobben, die verticale inkepingen langs het oppervlak vormen, waardoor de vrucht een gebogen, bolvormig uiterlijk krijgt. De schil of peul van de vrucht is getextureerd en rijpt van groen naar felrood of oranjegeel naarmate hij rijpt. Als de vrucht rijp is, splitsen de lobben zich ook uit elkaar, waardoor rood-roze vliezen worden onthuld met meerdere glanzende, zwarte zaden die aan bleke pitten zijn bevestigd. Alleen de zaadjes zijn eetbaar als ze rijp zijn, en de peulen, vliezen en zaden worden als giftig beschouwd en mogen nooit worden geconsumeerd. Arils variëren in kleur van ivoor tot geel en hebben een semi-glad oppervlak met een stevige, sponsachtige consistentie. Als ze rauw zijn, hebben de arils een subtiel zoete en tanninesmaak die doet denken aan avocado en amandelen. Wanneer de zaadjes worden gekookt, ontwikkelen ze een zacht en delicaat karakter met een rijke, nootachtige en boterachtige smaak.
Seizoenen / beschikbaarheid
Ackee-bomen produceren het hele jaar door fruit in tropische gebieden over de hele wereld.
Actuele feiten
Ackee-vruchten, botanisch geclassificeerd als Blighia sapida, zijn ongebruikelijke, tropische vruchten die worden aangetroffen op grote, groenblijvende bomen die behoren tot de Sapindaceae of soapberry-familie. De vruchten zijn inheems in West-Afrika en werden in de 18e eeuw verspreid naar tropische regio's van het Caribisch gebied en Zuidoost-Azië. Ondanks hun naturalisatie wereldwijd, worden Ackee-vruchten niet vaak geconsumeerd vanwege hun giftige en giftige aard als ze onrijp zijn. Rijpe zaadjes zijn de enige delen van de vrucht die kunnen worden geconsumeerd, en de peulen moeten op natuurlijke wijze rijpen en opengespleten worden voordat ze als veilig worden beschouwd om te eten. In Jamaica worden de vruchten liefdevol omschreven als 'glimlachen' of 'geeuwen' wanneer ze open splijten aan de bomen. Er zijn 48 soorten Ackee die kunnen worden onderverdeeld in twee subgroepen, een die bekend staat als 'boter', een zachte, gele aril die kan worden gepureerd als ze wordt gekookt, terwijl de andere bekend staat als 'kaas', die steviger is, ivoorpitten gebruikt in preparaten die een dichtere consistentie vereisen. Tegenwoordig is Jamaica een van de weinige landen waar Ackee zwaar wordt geconsumeerd, en de bomen worden vaak in huistuinen geplant voor dagelijks gebruik.
Voedingswaarde
Ackee-vruchten zijn een uitstekende bron van vitamine C, een antioxidant die het immuunsysteem versterkt, de productie van collageen in de huid stimuleert en ontstekingen vermindert. De vruchten zijn ook een goede bron van vezels om de spijsvertering te reguleren en bevatten ijzer, calcium en wat vitamine A.Onrijpe Ackee-vruchten bevatten hypoglycine A en B, dit zijn gifstoffen die Jamaicaanse braakziekte kunnen veroorzaken en mogelijk fataal kunnen zijn als ze in grote hoeveelheden worden ingenomen. kwantitaties.
Toepassingen
Ackee-vruchten zijn het meest geschikt voor gekookte toepassingen zoals koken en braden. Het is belangrijk op te merken dat de fruitpeulen van nature opengespleten moeten worden om als geschikt en veilig te worden beschouwd om te eten. Als de vruchten niet zijn geopend, eet ze dan niet op. Eenmaal geopend, moeten de zaadjes worden gescheiden voordat ze worden gekookt, omdat de peulen, membranen en zaden giftige verbindingen bevatten die mogelijk dodelijk kunnen zijn als ze in grote hoeveelheden worden ingenomen. De schoongemaakte zaadjes kunnen rauw gegeten worden, maar de meeste consumenten kiezen ervoor om de zaadjes te koken voor een betere smaak en textuur. Ackee-fruit wordt traditioneel bereid als een groente, gekookt in gezouten water en licht gebakken in kokosolie of boter om een zachte, romige consistentie te ontwikkelen. De nootachtige smaak van de aril is een aanvulling op hartige ingrediënten en kan worden verwerkt in salades, soepen, rijst, curry's en stoofschotels. De zaadjes kunnen ook worden gekookt en op hamburgers worden gepureerd, in smoothies worden gemengd of in cakes, brood en custards worden gemengd. Ackee-vruchten passen goed bij tijm, kruiden zoals kurkuma en piment, chili pepers, aromaten zoals uien, knoflook en groene uien, tomaten, paprika, vis, bonen, rijst, quinoa en bakbananen. Verse Ackee-vruchten moeten onmiddellijk worden gekookt en geconsumeerd voor de beste smaak, of ze kunnen worden geblancheerd en ingevroren totdat ze nodig zijn. Eenmaal gekookt, blijven Ackee-vruchten 3 tot 4 dagen in de koelkast. Ackee-vruchten kunnen ook in pekel worden ingeblikt voor langdurig gebruik.
Etnische / culturele info
Ackee-fruit is een van de belangrijkste ingrediënten in het nationale gerecht van Jamaica dat bekend staat als Ackee en saltfish. Het gerecht wordt voornamelijk gegeten als ontbijtvoedsel en bestaat uit gezouten kabeljauw, uien, tomaten, scotch bonnet-paprika's, Ackee en piment. De Ackee-arils worden eerst gekookt en vervolgens samen met de andere ingrediënten gekookt om een hartige, zoute en pittige smaak te creëren, traditioneel geserveerd met zetmeelrijke bijgerechten zoals gebakken bakbananen, gekookte groene bananen, rijst, erwten, deegbrood of dumplings. Ackee en saltfish is een geliefd gerecht in heel Jamaica en wordt vaak geconsumeerd, verkocht bij stalletjes langs de weg, foodtrucks en gekookt in huiskeukens. Ackee is ook een favoriet ingrediënt in ital cooking, de Jamaicaanse vegetarische keuken die voornamelijk wordt geconsumeerd door Rastafari's. Ital cuisine maakt gebruik van verse, geoogste ingrediënten die regionaal overvloedig zijn, en de gerechten worden op onverwerkte methoden gekookt om een natuurlijke, gezonde maaltijd te creëren. Bij Italiaans koken worden Ackee-fruit traditioneel gekookt en geserveerd met gekookte groenten, granen, rijst of zaden in kokosolie.
Geografie / geschiedenis
Ackee-vruchten komen oorspronkelijk uit tropische regio's van West-Afrika en groeien al sinds de oudheid in het wild. De grote boom is te vinden in gebieden in Nigeria, Ghana, Kameroen, Benin, Senegal en Gabon, maar in West-Afrika wordt de vrucht eerder medicinaal gebruikt dan als voedselbron. In de 18e eeuw werden Ackee-vruchten vanuit West-Afrika naar West-Indië geïntroduceerd, vermoedelijk vervoerd op slavenhandelsschepen en werden ze op de eilanden genaturaliseerd. De vruchten werden in 1793 ook in Engeland geïntroduceerd door kapitein William Bligh en werden geplant in de Royal Botanic Gardens in Kew, Engeland. In het Caribisch gebied zijn Ackee-vruchten enorm populair in Jamaica, waar het in het wild groeit en in huistuinen wordt geplant. Tegenwoordig kunnen Ackee-vruchten vers worden gefoerageerd of gekocht op lokale markten in tropische regio's van West-Afrika, het Caribisch gebied, Midden-Amerika en Zuidoost-Azië. Het fruit wordt ook gekookt, in pekel ingeblikt en op kleine schaal geëxporteerd van Jamaica naar de Verenigde Staten.
Recept Ideeën
Recepten met Ackee Fruit. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
