Beschrijving / smaak
Jonge mierikswortelwortels zijn slank en langwerpig, gemiddeld 15 tot 38 centimeter lang, en hebben een cilindrische, rechte en enigszins taps toelopende vorm. De huid is ruw, stevig, geelbruin tot crèmekleurig en is bedekt met rimpels, bultjes en fijne wortelharen. Ondanks het taaie uiterlijk van de wortel is de schil dun en onder het oppervlak is het witte vruchtvlees dicht, knapperig en waterig. Jonge mierikswortelwortels hebben geen geur als ze in hun geheel zijn, maar wanneer ze worden geplet, gemalen of in plakjes worden gesneden, geeft het vruchtvlees vluchtige oliën vrij die een scherpe, pittige smaak en aroma creëren.
Seizoenen / beschikbaarheid
Jonge mierikswortelwortels zijn het hele jaar door verkrijgbaar, met een hoogseizoen in de late herfst tot het vroege voorjaar.
Actuele feiten
Jonge mierikswortelwortels, botanisch geclassificeerd als Amoracia rusticana, zijn eetbare, ondergrondse wortels die behoren tot de Brassicaceae of mosterdfamilie. De slanke wortels worden vroegtijdig geoogst voordat ze zich volledig kunnen ontwikkelen en hebben een zachtere, minder vezelachtige textuur in vergelijking met volgroeide mierikswortelwortels. Er zijn veel verschillende soorten mierikswortel die vroeg worden verzameld voor verkoop onder de jonge mierikswortelwortelnaam op lokale markten. Jonge mierikswortelwortels worden voornamelijk als smaakstof gebruikt en zijn een gewaardeerde smaakmaker over de hele wereld, vooral in Oost-Europa. De wortels zijn ook een populaire variëteit in de huistuin geworden, omdat de planten aanpasbaar, winterhard en koudebestendig zijn. Mierikswortelplanten kunnen soms agressief zijn in huistuinen, dus er moet voor worden gezorgd dat de wortels of zaden zich niet snel verspreiden.
Voedingswaarde
Jonge mierikswortelwortels zijn een uitstekende bron van vezels, die de spijsvertering kunnen reguleren en vitamine C, die het immuunsysteem kunnen versterken en het lichaam kunnen beschermen tegen externe invloeden van buitenaf. De wortels vormen ook een bron van kalium om het vochtgehalte in het lichaam in evenwicht te houden en bevatten calcium, magnesium en isothiocyanaat, de vluchtige olie die mierikswortel zijn pittige smaak geeft.
Toepassingen
Jonge mierikswortelwortels zijn het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals braden of koken. De zachte wortels worden meestal geraspt, versnipperd of gehakt om de smaak gelijkmatig te verdelen en kunnen worden toegevoegd aan sauzen en relishes, gemengd met mosterd of gecombineerd met mayonaise of zure room en geserveerd met geroosterd vlees. Geraspte jonge mierikswortel kan ook worden gekookt in gerechten op basis van eieren, in aardappelsalades worden gegooid of worden gemengd met room of azijn en als smaakmaker op sandwiches worden uitgesmeerd. Behalve dat de wortels vers worden gebruikt, kan jonge mierikswortel worden gepekeld voor langdurig gebruik of geroosterd voor een zachte, mildere smaak. Naast de wortels zijn de jonge bladeren ook eetbaar en worden ze vaak gebruikt in soepen, smoothies, sauzen en salades. Jonge mierikswortelwortels passen goed bij aardappelen, bieten, pastinaak, tomaten, asperges, selderij, vlees zoals varkensvlees, gevogelte, worst en rundvlees, en gerookte zeevruchten. De wortels zijn 1-2 weken houdbaar als ze in een plastic zak met een vochtige papieren handdoek in de groentelade van de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
In Oostenrijk wordt mierikswortelwortel traditioneel gebruikt in tafelspitz, een beroemd gerecht dat bestaat uit gestoofd rundvlees met gebakken aardappelpannenkoekjes, wortelgroenten en een mengsel van gehakte mierikswortel en appels. De eerste bekende versie van het gerecht werd gemaakt in 1892, en hoewel er veel verschillende versies van tafelspitz zijn, is een klodder mierikswortel vermengd met appels een hoofdbestanddeel en een verplicht ingrediënt dat in bijna elk recept bovenop het gekookte vlees wordt geserveerd. Volgens de legende had de keizer van Oostenrijk, Franz Joseph I, een grote voorkeur voor het gerecht en at hij het vaak meerdere avonden per week voor het avondeten. Veel leden van zijn hofhouding volgden ook hun voorbeeld en consumeerden de maaltijd als een visueel symbool van steun voor de keizer. Tafelspitz is tegenwoordig nog steeds een van de beroemdste gerechten van Oostenrijk, maar het is ook wereldwijd in populariteit gestegen als gerecht dat wordt gebruikt in Joodse Pascha Seders. Mierikswortel wordt ook vaak gecombineerd met andere ingrediënten zoals gehakte bieten en wordt tijdens het feest geserveerd met gefilte vis.
Geografie / geschiedenis
Mierikswortelwortels komen oorspronkelijk uit Oost-Europa, vooral Rusland en Hongarije, en worden al sinds de oudheid gebruikt voor medicinale en culinaire doeleinden. De wortel werd later geïntroduceerd in West-Europa, waar hij in de 17e eeuw op grote schaal werd verbouwd en in de 19e eeuw in de Verenigde Staten arriveerde. Tegenwoordig zijn verse jonge mierikswortelwortels enigszins uitdagend om te vinden en worden ze voornamelijk verkocht op lokale markten in Europa, Azië en de Verenigde Staten. De wortels en zaden van de plant zijn ook beschikbaar via online zaadcatalogi voor de teelt in eigen tuin.
