| Twee druppels water | Startpagina |
Beschrijving / smaak
Paarse spruitjesstelen worden wel 75 centimeter hoog. De diep bordeauxrode stengel kan tot 8 centimeter dik worden. Grote, dieppaarse, koolachtige bladeren ontwikkelen zich met verschillende tussenpozen langs de stengel op stijve takken. Overal groeien 20 tot 40 spruitjes van verschillende grootte op de stengel, variërend van 3 tot 6 centimeter, afhankelijk van het groeifase. De spruiten rijpen van onder naar boven, dus de kleinere spruiten bevinden zich waarschijnlijk aan de bovenkant van de stengel en hoe groter aan de onderkant. Paarse spruitjes hebben niet dezelfde bitterheid als andere brassica-variëteiten. Ze hebben een milde smaak die doet denken aan broccoli met een nootachtige smaak en een lichte zoetheid. De paarse spruitjessteel zal lang niet zo zoet zijn als de spruitjes en heeft een smaak die lijkt op die van een broccolisteel.
Seizoenen / beschikbaarheid
Paarse spruitjesstelen zijn verkrijgbaar in de late winter en vroege lente maanden.
Actuele feiten
Paarse spruitjesstelen zijn de stengel en spruiten van de hele spruitjesplant. Boerderijen en kruideniers verkopen de hele stengels in het seizoen voor een 'wijnstokrijpe' aantrekkingskracht. Botanisch geclassificeerd als Brassica oleracea var. gemmifera, zijn er slechts twee bekende paarse (ook wel 'rode') variëteiten: ‘Rubine’ en ‘Falstaff’. Wanneer ze op de steel worden verkocht, zijn de spruiten bijna net zo vers als ze zouden zijn als ze uit de tuin zouden worden geoogst. Met een vergelijkbaar voedingsprofiel als de spruiten die erop groeien, zijn paarse spruitjesstelen volledig eetbaar, hoewel enigszins bewerkelijk om te bereiden.
Voedingswaarde
Paarse spruitjesstelen bevatten een vergelijkbaar voedingsprofiel als de spruiten die erlangs groeien. Spruitjes zijn erg vitaminerijk. Ze bevatten vitamine A, C en B-complex en zijn een geweldige bron van vitamine K. De rijke kleur van paarse spruitjes is te danken aan de aanwezigheid van de fytochemische anthocyaan, die werkt als een krachtige antioxidant. Van spruitjes en andere kruisbloemige groenten is bekend dat ze ontstekingsremmende en cardiovasculaire voordelen bieden, evenals eigenschappen die nuttig zijn bij het ontgiften van het lichaam. Spruitjes bevatten grote hoeveelheden vezels, foliumzuur en mangaan. Ze zijn ook rijk aan mineralen zoals kalium, calcium, fosfor, magnesium en zink. Spruitjes zijn ook een bron van omega-3-vetzuren.
Toepassingen
Paarse spruitjesstelen kunnen worden gekookt met of zonder de spruitjes er nog aan vast. Het voorbereiden van de hele stengel vereist gewoon wassen, het verwijderen van de losse bladeren en eventuele taaie scheuten van de stengel. Besprenkel met olijfolie, zout en peper en rooster de hele steel. Als de steel te groot is en moet worden afgesneden om de grootte van de pan aan te passen, wees dan voorzichtig en gebruik een scherp mes, want de dikke steel kan moeilijk te snijden zijn. Sommige groene variëteiten vertonen misschien uniforme spruitgroottes, maar de paarse spruitjesstelen vertonen de neiging spruiten van onregelmatige grootte te vertonen, wat leidt tot verschillende kooktijden. Daarom is het misschien het beste om de spruiten te verwijderen voordat ze worden geroosterd, of om de stengel in secties van even grote spruiten te scheiden. Om de spruiten te verwijderen, draait u eenvoudig aan de basis om los te komen van de stengel. Rooster, stoom of stoof de paarse spruitjes. Om de stengel voor te bereiden voor een soortgelijke toepassing, verwijdert u alle spruiten en pelt u de hardere, buitenste schil. Snijd de paarse spruitjessteel over het graan, voor het koken in gelijke stukken. Meng de stengel met andere groenten voor een roerbakgerecht of voeg toe aan soepen. De intens paarse kleur van zowel de spruitjes als de stengel vervaagt tijdens het koken iets. Bewaar hele stengels van Purple Brussels Sprout maximaal 2 weken in de koelkast. Verwijder spruitjes als dat nodig is voor een continue aanvoer.
Etnische / culturele info
Paarse spruitjesstelen lijken populairder buiten de Verenigde Staten. De beschikbaarheid via de belangrijkste commerciële markten is uiterst beperkt. Zaadbedrijven in de Verenigde Staten bieden niet dezelfde variëteit in rode of paarse cultivars aan als zaadbedrijven in Europa en Canada.
Geografie / geschiedenis
Spruitjes komen oorspronkelijk uit België en werden genoemd naar de hoofdstad van het land waar ze vermoedelijk vandaan kwamen. De kleine, koolachtige spruitjes werden voor het eerst genoemd aan het eind van de 16e eeuw. Na de Eerste Wereldoorlog begonnen spruitjes zich over Europa en naar de Verenigde Staten te verspreiden. In de jaren veertig kruiste een Nederlandse botanicus in België een paarse kool met een groene spruit, wat resulteerde in de eerste paarsaderige variëteit. Paarse soorten zijn lang niet zo populair als de groene, waarschijnlijk vanwege een aantal redenen. Paarse cultivars hebben mogelijk een lagere opbrengst dan de groene variëteiten vanwege de aard van de hybride. Ook zijn paarse variëteiten zoeter en hebben ze de neiging om meer insecten aan te trekken, wat resulteert in meer gewasschade. Uniformiteit kan ook een probleem zijn, aangezien de Purple Brussels Sprouts-stengel gedurende het seizoen toppen produceert in verschillende stadia en maten. Om deze redenen is de kans groter dat Purple Brussels Sprout-stengels worden gekweekt door hoveniers of verkrijgbaar zijn via kleine boerderijen en boerenmarkten. Terwijl Brusssels-spruiten in heel Europa worden geteeld, worden in de Verenigde Staten bijna alle gecultiveerde spruitjes in Californië verbouwd.
