Beschrijving / smaak
Piccadilly-tomaten zijn langwerpige, ovale tot bolvormige vruchten die enigszins uniform van uiterlijk zijn met gladde, gebogen randen. De schil is stevig, glanzend en dun, en rijpt van groen naar helderrood als ze volwassen is. Onder het oppervlak is het vruchtvlees knapperig, waterig en rood en omsluit het een centrale holte gevuld met eetbare, crèmekleurige zaden gesuspendeerd in heldere vloeistof. Piccadilly-tomaten staan bekend om hun hoge suiker- en watergehalte, waardoor een sappige consistentie ontstaat met een zoete en hartige smaak.
Seizoenen / beschikbaarheid
Piccadilly-tomaten zijn het hele jaar door verkrijgbaar, met een hoogseizoen van de winter tot de zomer.
Actuele feiten
Piccadilly-tomaten, botanisch geclassificeerd als Solanum lycopersicum, zijn een Italiaanse variëteit die behoort tot de Solanaceae of nachtschadefamilie. De tomaten met een dunne schil groeien in clusters van 6 tot 15 vruchten en zijn favoriet in Zuid-Italië vanwege hun uitgebreide opslagmogelijkheden, smaak en veelzijdigheid in culinaire toepassingen.
Voedingswaarde
Piccadilly-tomaten zijn een uitstekende bron van vitamine C, een antioxidant die de productie van collageen kan verhogen, het lichaam kan beschermen tegen schadelijke invloeden van buitenaf en het immuunsysteem kan versterken. De tomaten bevatten ook bètacaroteen, dat in het lichaam wordt omgezet in vitamine A, en lycopeen, een antioxidant die kan helpen bij het bestrijden van vrije radicalen.
Toepassingen
Piccadilly-tomaten zijn het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals braden, koken, sauteren en bakken. De kleine tomaten kunnen in plakjes worden gesneden en vers worden gebruikt in groene salades, lichtjes gekleed in olie, of gehakt en gestrooid over bruschetta. Ze kunnen ook worden gekookt en gemengd met hun schil voor sauzen, pasta's en puree, en de dunne schil zorgt ervoor dat het vlees gemakkelijk kan worden gemengd in risotto, pasta en stoofschotels. Piccadilly-tomaten kunnen ook worden gebruikt als pizza-topping, in tweeën gesneden en gevuld met kaas, gekookt in soepen of gedroogd en bewaard in gearomatiseerde oliën. Piccadilly-tomaten passen goed bij vlees zoals rundvlees, gevogelte en vis, zeevruchten, kazen zoals parmezaan, grana padano en mozzarella, artisjokken, aardappelen, aubergine, komkommers, knoflook, prei, olijven en kruiden zoals oregano, basilicum, salie en rozemarijn. De verse tomaten zijn 4-6 weken houdbaar als ze koel, droog en donker worden bewaard.
Etnische / culturele info
In Zuid-Italië worden Piccadilly-tomaten in de volksmond in Italiaanse keukens aan hun wijnstokken gehangen als een decoratieve methode om het fruit te bewaren. De kleine, stevige tomaten kunnen gedurende langere perioden worden bewaard wanneer ze worden ondergedompeld in een goed circulerende, koele ruimte, en naast hun culinaire waarde hebben ze ook de voorkeur vanwege hun felrode kleur wanneer ze in groepen worden bewaard. Piccadilly-tomaten zijn ook een geprefereerde variëteit die wordt gebruikt in pasta's, sauzen en gedroogde toepassingen, in Italië bekend als pomodori sechi. Als ze gedroogd zijn, worden de tomaten bewaard in potten gevuld met kruiden, olijfolie, uien en knoflook. Deze zongedroogde tomaten worden gebruikt in de dagelijkse keuken en kunnen worden fijngehakt en gemengd in salades, gekookt vlees, soepen en pasta.
Geografie / geschiedenis
Piccadilly-tomaten komen oorspronkelijk uit Zuid-Italië en worden verondersteld te zijn ontwikkeld op basis van een oude Vesuviaanse tomatensoort. Hoewel de exacte datum van oorsprong onbekend is, worden Piccadilly-tomaten tegenwoordig voornamelijk geproduceerd in de regio's Sicilia, Campania en Puglia in Italië, en worden ze verkocht op lokale markten in heel Europa. De variëteit is ook te vinden via online zaadcatalogi voor gebruik in de huistuin in de Verenigde Staten.
Recept Ideeën
Recepten met Piccadilly-tomaten. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
