Beschrijving / smaak
Pelangi-doerians zijn grote vruchten, met een gemiddelde lengte van 20 tot 30 centimeter, en hebben een ovale tot langwerpige vorm, bedekt met brede, stijve aren. De taaie, scherpe buitenkant varieert in kleur van groen, geel tot bruin met een paar verticale naden, en onder het puntige oppervlak heeft de dikke korst een vezelachtige consistentie. De schil kan worden gesneden of opengescheurd om meerlobbig vlees te onthullen, omgeven door een wit tot crèmekleurig, sponsachtig merg. Het vruchtvlees varieert sterk in kleur, afhankelijk van de individuele boom, en is te vinden in duidelijke marmering en strepen van witte, lichtgele, roze, oranje tot rode tinten. Het vruchtvlees is ook dik, compact, enigszins plakkerig en wasachtig met een romige consistentie en omhult platte, middelgrote zaden. Pelangi-doerians hebben een zoete, scherpe smaak met een milde tanninesmaak.
Seizoenen / beschikbaarheid
Pelangi doerians zijn verkrijgbaar in de zomer.
Actuele feiten
Pelangi-doerians, botanisch een onderdeel van het Durio-geslacht, zijn een hybride variëteit die tot de Malvaceae-familie behoort. De naam Pelangi vertaalt uit het Indonesisch en betekent 'regenboog', een aanduiding die wordt gebruikt om de unieke vleeskleur te benadrukken. Pelangi-doerians zijn gemaakt op basis van natuurlijke kruisingen tussen drie verschillende durian-soorten durio zibethinus, durio gravoelens en durio kutejensis. De hybride vruchten zijn een van de weinige doerians die zijn ontwikkeld uit meer dan twee soorten, en deze complexe kruising zorgt voor felgekleurd bont vruchtvlees. Naast hun zeldzaamheid worden Pelangi-doerians ook getest als een nieuwe Indonesische commerciële variëteit in de hoop te kunnen concurreren met dominante durian-cultivars uit Maleisië en Thailand. Pelangi-doerians kunnen in een breed scala aan klimaten worden gekweekt en hebben een langere houdbaarheid, waarbij ze 6 tot 7 dagen vers blijven in vergelijking met de gemiddelde houdbaarheid van 2 tot 3 dagen. De bomen zijn ook zeer productief en geven twee keer per jaar vrucht, wat een oogst van wel 800 vruchten mogelijk maakt.
Voedingswaarde
Pelangi-doerians zijn een uitstekende bron van anthocyanen, de rode pigmenten die in het vlees worden aangetroffen en die het lichaam beschermen tegen schade door vrije radicalen. De vruchten zijn ook een goede bron van bètacaroteen en vitamine C, een antioxidant die ontstekingen kan verminderen, de teint kan verbeteren en het immuunsysteem kan versterken. Naast vitamines bevatten Pelangi-durians mineralen, waaronder koper, ijzer, calcium en kalium, die bijdragen aan een gezonde werking van organen, botten en gewrichten.
Toepassingen
Pelangi-doerians worden voornamelijk vers en uit de hand geconsumeerd, omdat de vruchten de voorkeur genieten vanwege hun zeldzaamheid, en het dikke, uniek gekleurde vlees en de zoete smaak worden rauw tentoongesteld. Het veelkleurige vruchtvlees kan ook worden gemengd tot sappen, smoothies en vruchtendranken, of het kan in plakjes worden gesneden en geserveerd met plakkerige rijst. Naast verse toepassingen kunnen Pelangi-doerians worden gemengd met suiker tot ijs of worden gekookt tot een pasta-achtige vulling voor gebak, desserts en andere gebakken goederen. Ze kunnen ook worden verwerkt in curries, gebakken rijst en specerijen. Pelangi-doerians passen goed bij kokosmelk, passievrucht, munt, citroengras, vanille, pure chocolade, specerijen zoals kaneel, kruidnagel en kardemom, tamarinde en pinda's. Hele, ongeopende Pelangi-doerians zijn, mits koel bewaard, een week houdbaar. Eenmaal gesneden, kan het vruchtvlees het beste onmiddellijk worden geconsumeerd voor een optimale smaak en kan het nog 2 tot 3 dagen in de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
Pelangi doerians zijn een van de meest populaire attracties op het Banyuwangi Durian Festival. De jaarlijkse fruitviering trekt duizenden internationale bezoekers en wordt gehouden in de hoofdstraten rond het centrale park van het Songgon-district, een district met meer dan vierduizend durian-bomen die zijn geplant op velden, huistuinen en boerderijen. De festivaldatum verandert elk jaar, afhankelijk van het durian-seizoen, en het weekendevenement biedt kraampjes met verkopers die eten, vers fruit en detailhandel verkopen. Pelangi-doerians worden vers geoogst van de lokale bomen en worden op het evenement verkocht als een van de speciale fruitsoorten. Veel bezoekers bezoeken het festival alleen maar om de durian met regenboogvlees te proberen, en de vruchten zijn snel uitverkocht. Langs de hoofdwegen naar het festival bouwen lokale boerderijen ook durian-stands om extra Pelangi-doerians te verkopen aan passerende automobilisten.
Geografie / geschiedenis
Pelangi-doerians komen oorspronkelijk uit Manokwari, gelegen in de oostelijke provincie Papoea, Indonesië. De hybride vruchten groeien van nature al sinds de oudheid, waarbij sommige bomen meer dan honderd jaar oud zijn. Pelangi-doerians werden voor het eerst officieel ontdekt, gedocumenteerd en genoemd door wetenschapper en onderzoeker Karim Aristides. Tegenwoordig worden Pelangi-doerians gekweekt door een paar boerderijen in heel Indonesië, en wanneer het seizoen is, worden de vruchten via lokale markten verkocht als speciale items. Pelangi-doerians worden ook gekweekt bij het Indonesian Tropical Fruit Research Institute in een poging om de variëteit te bestuderen en te ontwikkelen voor commerciële teelt.
Recept Ideeën
Recepten met Pelangi Durian. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
| Sher Bakes | Durian Mousse Dessert | |
| Thaise Voedselrotsen | Durian Massaman Curry | |
| Ketel | Durian Ademt | |
| De Hong Kong Cookery | Durian-ijs | |
| Mevrouw Cooking |