Passe Crassane Pears Informatie en feiten

Beschrijving / smaak

Passe Crassane-peren zijn middelgroot tot groot en hebben een ronde tot bolvorm met een halfdunne, donkerbruine steel. Op de markt worden de stelen meestal ook verkocht met een glanzende, rode was om vochtverlies te voorkomen. De gladde, dunne schil is gemarmerd met tinten groen en lichtbruin en is bedekt met kleine, prominente lenticellen. Onder de schil is het witte vruchtvlees licht korrelig, zacht en sappig met een centrale vezelachtige kern die over de hele lengte van de vrucht loopt en een paar zaden bevat of volledig pitloos is. Passe Crassane-peren zijn aromatisch met een bloemige en fruitige geur en hebben een knapperige, smeltende textuur met een zoetzure smaak.

Seizoenen / beschikbaarheid

Passe Crassane-peren zijn verkrijgbaar in de winter tot en met het voorjaar.

Actuele feiten

Passe Crassane-peren, botanisch geclassificeerd als Pyrus communis ‘Passe Crassane’, groeien aan kleine bomen in gematigde klimaten en zijn lid van de Rosaceae of rozenfamilie. Passe Crassane-peren, bekend als een winterpeer en naar verluidt een kruising tussen een onbekende perenvariëteit en een kweepeer, werden voor het eerst ontwikkeld in Rouen, Frankrijk rond 1855 en zijn een van de weinige variëteiten die laat in de lente rijpen. Passe Crassane-peren rijpen niet aan de boom, maar worden geoogst en 6-7 maanden bewaard om een zachtere textuur en geurig aroma te ontwikkelen. Ooit populair in de 19e eeuw en gebruikt als ouderras voor het kweken van nieuwe soorten peren, zijn Passe Crassane-peren enigszins zeldzaam in de huidige commerciële markt, maar worden ze geprefereerd als een speciale variëteit vanwege hun knapperige, korrelige vruchtvlees, en worden zowel in rauw als in gekookte culinaire toepassingen.

Voedingswaarde

Passe Crassane-peren bevatten wat vitamine C, ijzer en vezels.

Toepassingen

Passe Crassane-peren zijn het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals bakken, braden en pocheren. De knapperige maar zachte textuur van het fruit, vermengd met de zoetzure smaak, leent zich goed voor rauwe toepassingen en kan in plakjes worden geserveerd, vers uit de hand om te snacken, in groene bladsalades, fruitsalades of op kaasborden worden gegooid. Passe Crassane-peren kunnen ook over havermout worden gesneden, zoals Birchermuesli, over pannenkoeken worden gegarneerd, over pudding worden gegarneerd of in sandwiches worden gelaagd. Naast verse toepassingen kunnen Passe Crassane-peren worden gepocheerd in wijn of een winterse citrussiroop, gekookt in glühwein of gebakken in desserts zoals amandeltaartjes en zandkoekjes. Passe Crassane-peren passen goed bij crème fraîche, chocolade, hazelnoot, gember, violet, citroen, walnoten, amandelen, pecannoten, knoflook, ui, gerookte vis, spek en ham. De vruchten zijn 3-5 dagen houdbaar bij kamertemperatuur en een paar weken wanneer ze in de koelkast worden bewaard. Deze bewaartijd kan fluctueren afhankelijk van hoe lang het individuele fruit is bewaard voordat het op de markt kwam.

Etnische / culturele info

Passe Crassane-peren waren ooit een van de meest populaire late variëteiten in Italië en Frankrijk en werden vaak geïmporteerd naar Duitsland en Engeland om als luxefruit te worden verkocht. Bij de late rijping van het ras worden de stelen van het fruit met de hand bedekt met een felrode zegellak om vochtverlies te voorkomen. Deze was is een symbool van de variëteit geworden en wordt nog steeds gebruikt op de peren die in Frankrijk en Italië worden geteeld. Hoewel Passe Crassane-peren populair waren in de jaren 1800, zijn ze recentelijk in productie afgenomen vanwege hun gevoeligheid voor ziekten zoals bacterievuur. De uitbraak van bacterievuur had zoveel invloed op de bomen dat Frankrijk in 1994 besloot nieuwe aanplant van Passe Crassane-bomen te verbieden om de ziekte te helpen beheersen. Tegenwoordig zijn er nog enkele kleine commerciële boerderijen die Passe Crassane-peren telen, maar de variëteit is zeldzaam buiten Europa.

Geografie / geschiedenis

Passe Crassane-peren werden in 1845 ontwikkeld en geplant door Louis Boisbunel in Rouen, Frankrijk, de hoofdstad van de regio Normandië, en de eerste vruchten werden geoogst in 1855. Na de introductie werd het ras verbouwd in Italië, Spanje en Frankrijk en geïmporteerd naar Engeland en Duitsland, waar het een populair luxefruit werd. In de 20e eeuw raakten Passe Crassane-peren grotendeels uit de gratie vanwege bacterievuur en mochten ze alleen in bestaande boomgaarden worden geteeld. Tegenwoordig worden Passe Crassane-peren nog op kleine schaal geteeld in Noord-Italië en Zuid-Frankrijk en zijn ze te vinden op lokale markten in Europa. De variëteit wordt ook gekweekt in huistuinen in Californië in de Verenigde Staten.

Onlangs gedeeld

Iemand heeft Passe Crassane Pears gedeeld met de Specialty Produce-app voor iPhone en Android

Produce Sharing stelt u in staat uw productontdekkingen te delen met uw buren en de wereld! Heeft uw markt groene drakenappelen? Doet een chef-kok dingen met geschoren venkel die niet van deze wereld zijn? Bepaal uw locatie anoniem via de Specialty Produce-app en laat anderen weten welke unieke smaken er om hen heen zijn.