Beschrijving / smaak
Maprang-mango's zijn een aantrekkelijke verkleinende vrucht die ongeveer de grootte en vorm heeft van een ei. Ze worden 2 tot 5 centimeter in diameter en tot 6 centimeter lang. De buitenste schil is lichtgroen van kleur en wordt dieper naar een neon-achtige oranjegele abrikozentint wanneer de vrucht volwassen is. Wanneer het fruit wordt opengesneden, geeft het een mango-achtige geur af met een vleugje terpentijn. Het binnenste vruchtvlees is helder oranje. Het is geleiachtig en zacht en licht vezelig. Na de eerste knapperige beet barst het in de zachte consistentie van het waterige vruchtvlees. Elke vrucht draagt een groot, eetbaar maar bitter zaadje dat helderroze tot paars van kleur is. Afhankelijk van de variëteit kan het vruchtvlees zuur, zoet of een mengsel van zoetzure smaken zijn.
Seizoenen / beschikbaarheid
Maprang heeft een wisselende beschikbaarheid in geselecteerde regio's van Zuidoost-Azië met een hoogseizoen in het late voorjaar tot en met de zomer.
Actuele feiten
Maprang-mango's worden botanisch geclassificeerd als Bouea macrophylla. Ze zijn ook bekend als Gandaria, Marian-pruimen en Plum-mango's. Vanwege hun vorm en kleur worden ze vaak aangezien voor loquats. In 2015 werden ze in Groot-Brittannië verkocht als 'plango's' en werd ten onrechte aangenomen dat ze een kruising waren tussen een pruim en een mango. Er zijn meerdere soorten Maprang die variëren in zoetheid, zuurheid en zuurgraad, en deze kleine vruchten zijn favoriet in Azië vanwege hun veelzijdigheid in zowel rauwe als gekookte toepassingen.
Voedingswaarde
Maprang is een uitstekende bron van vitamine C, vezels en bètacaroteen. De vrucht bevat ook wat calcium, ijzer en fosfor.
Toepassingen
Rijpe Maprang-mango's worden vers uit de hand gegeten. De schil kan worden verwijderd, maar het is acceptabel en gemakkelijker om de vrucht met de schil te eten. Het is moeilijk om het zaad van het vruchtvlees te scheiden, en daarom worden de vruchten zelden gesneden. De groene, onrijpe vrucht die behoorlijk zuur is, kan ook rauw gegeten worden met een mengsel van zout, suiker en peper. Ze worden ook gebruikt in fruitsalades, bekend als rojak, en als zuurmiddel in gekookte gerechten zoals curries, waar ze worden gezien als vervanging voor tamarinde en zure limoen. Maprang-mango's worden gebruikt in augurken, compotes en sambals. Bewaar Maprang-mango's in een losse zak in de koelkast, waar ze tot 2 weken houdbaar zijn.
Etnische / culturele info
In delen van Azië wordt het hout van de groenblijvende boom die de vrucht voortbrengt ook gebruikt voor de bouw. In Indonesië wordt het hout gebruikt om scheden te maken voor de traditionele dolk, bekend als de kris. In Thailand is Maprang steeds populairder geworden onder zowel de lokale bevolking als toeristen. Deze toegenomen vraag heeft de hoeveelheid Maprang die op de versmarkten wordt verkocht, gestimuleerd en stimuleert kleine boerderijen om het fruit te verbouwen in plaats van te vertrouwen op oogsten van de wilde bomen. De Thaise regering moedigt boerderijen ook aan om te beginnen met het verbouwen van het fruit voor export naar landen als het Verenigd Koninkrijk.
Geografie / geschiedenis
De exacte oorsprong van Maprang-mango's is onbekend. Ze zijn echter inheems in Zuidoost-Azië, waar ze sinds de oudheid in het wild worden aangetroffen. Tegenwoordig wordt het fruit nog steeds voornamelijk geoogst uit tropische bossen, maar het wordt ook verbouwd in huistuinen en wordt op kleine schaal verbouwd in Thailand, Indonesië, Laos en Maleisië. Eenmaal geoogst, is Maprang verkrijgbaar op versmarkten in Birma, Indonesië, Maleisië, West-Java, Laos, de Filippijnen, Borneo en Thailand.
