Knobbelige roodbruine appels Informatie, recepten en feiten

Beschrijving / smaak

Knobbelige roodbruine appels zijn kleine tot middelgrote vruchten met een kegelvormige tot ronde vorm, vaak gemaskeerd door een ongebruikelijke oppervlaktestructuur. De geelgroene schil van de vrucht is bedekt met bultjes, wratten, ribbels en knoppen, waardoor de appel een asymmetrisch uiterlijk krijgt. Het oppervlak is ook omhuld met ruwe, grijszwarte ruwschilligheid, roodoranje blosplekken en verhoogde lenticellen. Onder de gevlekte schil is het vruchtvlees ivoor tot lichtgeel, fijnkorrelig, droog en dicht, met een kleine centrale kern gevuld met zwartbruine, ovale zaden. Knobbelige roodbruine appels hebben een complexe maar subtiele smaak, bestaande uit een evenwichtige, zoetzure smaak met tonen van citrus, kruiden en noten.

Seizoenen / beschikbaarheid

Knobbelige roodbruine appels zijn verkrijgbaar in het midden van de herfst tot en met de late winter.

Actuele feiten

Knobbelige roodbruine appels, botanisch geclassificeerd als Malus domestica, zijn een zeldzame Engelse variëteit die tot de Rosaceae-familie behoort. De vreemd uitziende vruchten werden ontdekt in het begin van de 19e eeuw en kregen aanvankelijk de voorkeur vanwege hun uitgebreide opslagmogelijkheden, aangezien veel huizen in die tijd geen koude opslag hadden om vers fruit te bewaren. Knobbelige roodbruine appels werden jarenlang als tuinvariëteit gekweekt, maar werden vanwege hun onregelmatige uiterlijk nooit commercieel geteeld. De variëteit stierf bijna uit in het midden van de 20e eeuw als gevolg van de toegenomen productie van nieuwere, meer esthetisch aantrekkelijke appels, maar de erfstukvariëteit werd door appelliefhebbers gered als een speciale cultivar. Knobbed Russet-appels zijn ook bekend als Knobbed Russet-appels en Winter Russet-appels, en het uiterlijk van het fruit staat naar verluidt in schril contrast met de complexe, aangename smaak en fijnkorrelige textuur, voornamelijk vers geconsumeerd of geperst voor cider.

Voedingswaarde

Knobbelige roodbruine appels zijn een goede bron van vitamine C om het immuunsysteem te versterken en ontstekingen te verminderen en een hoog vezelgehalte te bieden om het spijsverteringskanaal te reguleren. De appels bevatten ook kleine hoeveelheden calcium, fosfor, kalium, ijzer en vitamine A.

Toepassingen

Knobbelige roodbruine appels zijn het meest geschikt voor verse bereidingen, omdat hun complexe smaak goed tot uiting komt wanneer ze direct en uit de hand worden geconsumeerd. De roodbruine schil is eetbaar en het vruchtvlees wordt niet snel bruin, waardoor het kan worden gesneden en gegeten als tussendoortje, gehakt en in salades kan worden gegooid, of in vieren kan worden gedeeld en op fruitschalen kan worden uitgestald. Knobbelige roodbruine appels werden traditioneel ook gebruikt voor het maken van cider. Het zoetzure sap van de appel past goed bij andere appelvariëteiten, waardoor een veelzijdig smaakprofiel ontstaat. In Sherborn, Massachusetts, heeft Stormalong Ciders een modern cider-proefpakket ontwikkeld, gemaakt van zeldzame erfstuksoorten. Knobbelige roodbruine appels komen voor in de kernelcider van Ashmead, een kleine batch cider, en de appels worden gekweekt op kleine boerderijen in New England. Naast verse bereidingen en ciders, kunnen Knobbelige roodbruine appels ook in appelmoes worden gekookt en als vulvariant worden gebruikt in sommige gebakken producten zoals taarten of taarten. Knobbelige roodbruine appels passen goed bij scherpe kazen zoals cheddar, blauw en asiago, kruiden zoals peterselie, rozemarijn en dragon, specerijen zoals kaneel, nootmuskaat en kruidnagel, vanille en chocolade. Hele, ongewassen Knobby Russet-appels zijn 1 tot 3 maanden houdbaar als ze lichtjes in plastic verpakt worden bewaard in de groentelade van de koelkast.

Etnische / culturele info

Knobbelige roodbruine appels zijn opgenomen in de National Collection of Sussex Apples, een groep erfstukappelen die worden geteeld in geselecteerde boomgaarden in Stanmer Park, Engeland. De collectie werd opgericht in het begin van de 21e eeuw, beheerd door de Brighton Permaculture Trust en is gemaakt om diverse appelvariëteiten die in het Verenigd Koninkrijk worden geteeld, te behouden en te herontdekken. De collectie bevat meer dan dertig verschillende cultivars, waaronder Knobby Russets, en wordt gezien als een 'levende bibliotheek' die wordt gebruikt om appelliefhebbers te informeren over het belang van erfelijke appelvariëteiten. Veel onderzoekers, tuinders en historici gebruiken de collectie ook om de geschiedenis van appels te bestuderen om toekomstige veredelingspraktijken te verbeteren om nieuwe cultivars te creëren.

Geografie / geschiedenis

Knobbelige roodbruine appels werden voor het eerst ontdekt in Sussex, Engeland, in 1819. De afkomst van de variëteit is onbekend, maar de cultivar werd voor het eerst gedocumenteerd door de London Horticultural Society in 1820 toen ze werden geschonken door een man genaamd Haslar Capron uit Midhurst, Sussex. Eenmaal geïntroduceerd bij telers, kreeg het ras in de 19e eeuw de voorkeur vanwege zijn uitgebreide opslagmogelijkheden, maar de roodbruine appels raakten al snel uit de gratie toen nieuwe rassen met een verbeterd uiterlijk op de markt kwamen. Tegenwoordig worden Knobby Russet-appels als zeer zeldzaam beschouwd en worden ze alleen verbouwd via een klein aantal gespecialiseerde boerderijen. De appels zijn nog steeds te zien door boomgaarden in Stanmer Park in Brighton, Sussex, en ze zijn ook te vinden in het gebied van New England in de Verenigde Staten en in Vancouver, Canada.