| Zonnewijzer boerderijen | Startpagina |
Beschrijving / smaak
Surrey-rucola lijkt qua uiterlijk sterk op de wilde rucola, met diep gekartelde bladranden die lang en slank zijn. Hydrocultuur gekweekte Surrey-rucola is vernoemd naar Surrey, Engeland en is botanisch gezien een hybride variëteit die wordt voortgebracht door de Astro- en Wild-rucola-variëteiten. Surrey-rucola biedt een peperige smaak met milde mosterdachtige tonen.
Seizoenen / beschikbaarheid
Surrey-rucola is het hele jaar door verkrijgbaar.
Actuele feiten
Hydrocultuur rucola wordt in een kas rechtstreeks in water gekweekt en komt levend aan, de wortels nog steeds in overeenstemming met de voedingsstoffen die het voor het levensonderhoud kreeg. Rucola, wetenschappelijk bekend als Eruca sativa, is een lid van de mosterd- of Brassicaceae-familie, samen met broccoli, spruitjes, kool, mosterd, radijs en boerenkool. Surrey-rucola wordt botanisch geclassificeerd als Eruca vesicaria en wordt verondersteld een kruising te zijn tussen astro-rucola en wilde rucola. Ook bekend als rucola, rucola, Italiaanse tuinkers en rucola, zowel de bladeren als de bloemen van dit eenjarige kruid zijn eetbaar en worden tegenwoordig het meest gebruikt als groene salade.
Etnische / culturele info
Rucola wordt genoemd in verschillende religieuze teksten, in 2 Koningen in de Bijbel wordt het oroth genoemd en in joodse teksten zoals de Mishna en Talmud die dateren uit de eerste tot en met de vijfde eeuw na Christus. Rucola staat bekend om zijn gebruik als voedsel en als medicijn. In het oude Rome en Egypte werd consumptie van rucola-bladeren en zaden geassocieerd met afrodiserende eigenschappen. In India worden de bladeren van rucola niet vaak gebruikt, maar de zaden van de plant worden geperst om olie te produceren die bekend staat als taramira en die wordt gebruikt voor medicinale en cosmetische doeleinden. - Zie meer op: http://www.specialtyproduce.com/produce/Arugula_Hydroponic_3387.php#sthash.yItHG4Nb.dpuf
Geografie / geschiedenis
Inheems in het Middellandse Zeegebied, zijn de bloesems en bladeren van rucola al lang een populair ingrediënt in de keukens van Italië, Marokko, Portugal en Turkije. Rucola werd door Britse kolonisten naar Amerika gebracht, maar pas in de jaren negentig werd rucola bekend als een populair culinair ingrediënt in de Verenigde Staten. Rucola gedijt goed in gematigde tot koele klimaten, te veel hitte zal ervoor zorgen dat het vastloopt en een bittere smaak aan de bladeren geeft. Het kan zowel op droog land als op natte grond worden gekweekt. Het kruidige aroma en de smaak van rucola maken het van nature resistent tegen ongedierte.
