Beschrijving / smaak
Roomerwten groeien op de toppen van bossige planten die twee tot drie voet lang worden. De peulen ontwikkelen zich aan de bovenkant van de plant en worden geoogst wanneer ze 15 tot 20 centimeter lang zijn. Binnen de dunne groene peulen zitten 12 tot 14 middelgrote, roomwitte 'erwten'. Roomerwten zijn enigszins afgeplat en ovaal, en lijken meer op bonen dan op erwten, zonder zichtbaar ‘oog’. Roomerwten hebben een milde, zoete en nootachtige smaak en een zachte, romige textuur. Als de peulen jong worden geoogst, kunnen ze net als sperziebonen worden gegeten. Wanneer de peul beige begint te worden, worden de peulen aan de wijnstok gelaten om te drogen en worden ze verkocht als gedroogde bonen.
Seizoenen / beschikbaarheid
Verse roomerwten zijn verkrijgbaar aan het einde van de zomer en tijdens de herfstmaanden.
Actuele feiten
Roomerwten zijn een variëteit van Vigna unguiculata. Het zijn peulvruchten die behoren tot een groep bonen die 'Zuiderwten' wordt genoemd. Botanisch gezien behoren roomerwten niet tot dezelfde familie als bonen of erwten, dus de naam is een beetje een verkeerde benaming. Roomerwten zijn algemeen bekend als Cowpeas, Conch peas of Field peas, afhankelijk van waar je in de Verenigde Staten woont. Verschillende variëteiten worden 'eyed' genoemd. Veel van de crème-erwtenvariëteiten die tegenwoordig verkrijgbaar zijn, zijn hybride kruisingen van erfstukvariëteiten en hebben cultivarnamen zoals 'Zipper' en 'Lady'.
Voedingswaarde
Roomerwten bevatten veel eiwitten en vezels. De zuidelijke erwten bevatten aminozuren zoals tryptofaan en lysine, die essentieel zijn voor het menselijke dieet. Lysine helpt het lichaam calcium te absorberen en collageen te produceren, terwijl tryptofaan wordt omgezet in serotonine, wat helpt bij het reguleren van de stemming en bij het slapen. Roomerwten zijn ook rijk aan vitamine B1, B2 en B3 (thiamine, riboflavine en niacine).
Toepassingen
In het zuiden van de Verenigde Staten zijn erwten een populair bijgerecht dat eenvoudig wordt gekookt met zout, peper en een paar plakjes gezouten varkensvlees en geserveerd met maïsbrood. De gekookte erwten geven een heldere bouillon af (in tegenstelling tot de donkere bouillon van zetmeelhoudende bonen), die op zichzelf als smaakvol wordt beschouwd. Verse roomerwten kunnen worden gebruikt in plaats van sperziebonen of gepelde erwten. Sauteer met uien en knoflook en serveer naast eventuele eiwitten. Roomerwten Geblancheerde erwten kunnen worden ingevroren om te bewaren, ze kunnen tot 8 maanden in de vriezer worden bewaard. Verse roomerwten kunnen tot twee weken in de koelkast worden bewaard, mits ze nog in de peul zitten. Gedroogde erwten zonder dop kunnen maximaal een jaar op een koele, droge plaats worden bewaard.
Etnische / culturele info
De term 'Cowpea' komt uit het Engels tijdens de koloniale tijd, toen roomerwten en andere variëteiten van zuidelijke erwten voornamelijk werden gebruikt voor diervoeder. Eiwit- en vezelrijke erwten werden voornamelijk aan het vee gevoerd tot tijden van oorlog en weinig middelen dwongen mensen om voor hun eigen levensonderhoud naar erwten te zoeken.
Geografie / geschiedenis
Roomerwten zijn een van de drie soorten zuidelijke erwten, de andere twee zijn erwten met zwarte ogen en kikkererwten. Erwten met paarse schil vallen ook onder die groep. Hoewel de warme roomerwten zeker het beste groeien in het gematigde zuiden van de Verenigde Staten, werd een variëteit als de ‘Fast Lady Northern’ geselecteerd vanwege zijn vermogen om te groeien in het koelere klimaat van de Pacific Northwest van de Verenigde Staten. Roomerwten werden oorspronkelijk via de Caribische eilanden naar Amerika gebracht via handelsschepen die in de 17e eeuw slaven en waren uit Afrika brachten. Het eerste geregistreerde gebruik in Jamaica is in 1675. De bleke peulvruchten zijn ontstaan in West-Afrika, bijna 6000 jaar geleden. Tegenwoordig, zoals de naam al aangeeft, komen zuidelijke erwten het meest voor in het zuiden van de Verenigde Staten, van North Carolina tot Texas, en zijn ze populair in de zuidelijke keuken.
