Beschrijving / smaak
Witte bieten zijn over het algemeen ronde tot kegelvormige wortels, met een gemiddelde diameter van 5 tot 12 centimeter, maar het uiterlijk van de biet kan variëren afhankelijk van de specifieke variëteit en groeiomstandigheden. Aan de wortel bevestigd, zijn er ook langwerpige, golvende bladtoppen die dik, knapperig en donkergroen zijn en groeien in een rozetpatroon. De schil van de wortel is half ruw, stevig en crèmekleurig, soms bedekt met schaafwonden, littekens en wortelharen. Onder het oppervlak is het vruchtvlees dicht, knapperig en wit met vage concentrische ringen. Witte bieten ontwikkelen na het koken een zachte en zachte consistentie met een milde, subtiel zoete en neutrale smaak.
Seizoenen / beschikbaarheid
Witte bieten zijn jaarrond verkrijgbaar.
Actuele feiten
Witte bieten, botanisch geclassificeerd als Beta vulgaris, zijn eetbare wortels die behoren tot de familie Amaranthaceae. Er zijn veel verschillende variëteiten die op lokale markten over het algemeen als witte bieten worden bestempeld, en de bleke wortels worden beschouwd als enkele van de zeldzamere bietencultivars, vaak overschaduwd door hun rode, gestreepte en oranje tegenhangers. Witte bieten zijn het meest bekend om suikerbieten, een witte bietensoort die wereldwijd wordt gebruikt voor de commerciële productie van suiker. Behalve suikerbieten, worden andere variëteiten van witte bieten steeds populairder onder hoveniers vanwege hun milde smaak, aangezien de bleke wortels de typische aardse, vuile smaak missen die wordt geassocieerd met rode bietcultivars. Enkele van de bekende witte bietensoorten zijn White Detroit, Albino, Avalanche en Blankoma. Witte bieten zijn te vinden in babymaten en worden ook tot volwassenheid gekweekt voor gebruik in zowel rauwe als gekookte culinaire toepassingen.
Voedingswaarde
Witte bieten zijn een goede bron van vezels, die de spijsvertering kunnen stimuleren en bevatten ook wat vitamine C, mangaan, foliumzuur, kalium en magnesium. Naast de wortels leveren de bladgroene toppen vitamine A en C, die antioxidanten zijn die het immuunsysteem kunnen stimuleren, de productie van collageen kunnen verhogen en de degeneratie van het gezichtsvermogen kunnen helpen verminderen. Ze bevatten ook wat koper, ijzer, magnesium en calcium.
Toepassingen
Witte bieten zijn het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals braden, koken, stomen en bakken. De schil moet voor consumptie worden geschild en weggegooid, en eenmaal schoongemaakt, kan het vruchtvlees in salades worden geraspt als een knapperig ingrediënt of tot sap worden geperst. Witte bieten kunnen ook worden gestoomd en in vieren gedeeld in wintergroene salades en aardappelsalades, gekookt in soepen, gekookt in risotto of geroosterd met bittere wortelgroenten voor een zoet en hartig bijgerecht. In Nederland wordt een koude salade die bekend staat als koude schotel traditioneel gemaakt met ingrediënten zoals rode of witte bieten, appels, kaas, augurken, vlees of aardappelen om een zoet en pittig gerecht te creëren. Sommige soorten witte bieten kunnen ook worden gekookt en geperst om siropen en suiker te maken, of ze kunnen worden gebeitst voor langdurig gebruik. Naast de wortels kunnen de groene toppen van de bieten worden gewassen en licht gebakken als bijgerecht. Witte bieten passen goed bij kruiden zoals dragon, peterselie, munt en dille, kazen zoals parmezaan, geit en gruyère, amandelen, appels, grapefruit, aardappelen, pijnboompitten en yoghurt. De wortels blijven 1-2 weken goed als ze in hun geheel en ongewassen in de groentelade van de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
Witte bieten missen betalaïne, de pigmenten die in het vlees worden aangetroffen en die andere bietensoorten hun rode, oranje en gele tinten geven. Deze pigmenten werken als antioxidanten, maar dragen ook bij aan de polariserende, aardse en semi-bittere smaak van de biet. Omdat witte bieten deze aardse smaken niet bevatten, worden ze in de Verenigde Staten veel op de markt gebracht vanwege hun milde en zoete smaak om consumenten aan te trekken die de smaak van andere bietensoorten meestal niet lekker vinden. De wortels worden ook gepromoot vanwege hun gebrek aan kleurpigmenten in hun sap, die andere bietensoorten normaal gesproken bezitten. Een variëteit van witte biet, de Avalanche, werd met name erkend vanwege zijn milde smaak en won in 2015 de All-American Selection Edible Vegetable Award. All-American winnaars worden geselecteerd door een panel van deskundige juryleden die selecties uitgebreid testen op smaak, kwaliteit, en superieure groeikenmerken.
Geografie / geschiedenis
Witte bieten worden verondersteld inheems te zijn in Europa en worden al sinds de oudheid geteeld. Hoewel de exacte oorsprong van witte bieten onbekend is, werd de plant aanvankelijk geconsumeerd vanwege zijn bladgroene toppen, en de wortels werden weggegooid en gebruikt als diervoeder. De consumptie van de wortels met een milde smaak werd populair tijdens de 19e eeuw, en met de ontdekking van het hoge suikergehalte van de biet, werden witte bieten een belangrijk handelsartikel in de landbouwhandel voor het maken van suiker. Tegenwoordig zijn witte bieten zeldzaam op versmarkten, omdat ze voornamelijk worden geteeld voor commerciële verwerking over de hele wereld. Sommige variëteiten van witte bieten zijn te vinden op lokale boerenmarkten in Europa, de Verenigde Staten, Zuid-Amerika, Australië en Afrika, en de zaden van cultivars van witte bieten worden ook verkocht via online zaadcatalogi voor gebruik in de tuin.
