Torenvalkaardappelen Informatie, recepten en feiten

Beschrijving / smaak

Torenvalkaardappelen zijn middelgroot tot groot en zijn ovaal, langwerpig en langwerpig van vorm, gemiddeld 6-12 centimeter lang. Deze variëteit heeft een vrij uniforme vorm en de schil is dun, glad en bleek crème tot bijna wit van kleur. De huid is ook versierd met bruine vlekken en een paar ondiepe ogen die zijn gespot met een levendige tint paars. Het ‘roze’ uiteinde of uiteinde met de meeste ogen lijkt soms helemaal paars geborsteld te zijn. Het vruchtvlees is roomwit met een stevige, knapperige textuur. Als ze worden gekookt, hebben Torenvalkaardappelen een rijke, aardse en boterachtige smaak.

Seizoenen / beschikbaarheid

Torenvalkaardappelen zijn jaarrond verkrijgbaar, met hoogseizoen in de nazomer.

Actuele feiten

Torenvalkaardappelen, botanisch geclassificeerd als Solanum tuberosum, zijn een hybride witte aardappelvariëteit en behoren samen met aubergine, tomaten en paprika's tot de familie Solanaceae of nachtschade. Een kruising tussen een cara-aardappel en een niet-genoemde variëteit van Solanum vernei, de Schotse aardappel werd ontwikkeld door een van de beroemde veredelaars van de aardappelindustrie, Dr. Jack Dunnett, die wordt beschouwd als een van de pioniers van de moderne aardappelveredeling. Torenvalkaardappelen worden beschouwd als tweede vroege aardappelen, zo genoemd vanwege hun plantschema, en kunnen zowel als jonge, nieuwe aardappelen worden gebruikt of later en groter worden geoogst, voor gebruik als hoofdgewas. Ze zijn aantrekkelijk voor zowel thuiskwekers als commerciële kwekers vanwege hun hoge ziekteresistentie, plaagresistentie, goede opbrengsten en veelzijdigheid in de keuken.

Voedingswaarde

Torenvalkaardappelen bevatten veel voedingsvezels, ijzer en kalium en zijn een goede bron van vitamine C, vitamine B1, B3 en B6, essentiële vitamines en foliumzuur. Ze bevatten ook fosfor, magnesium en de antioxidant anthocyanine, die verantwoordelijk is voor de paarse kleur bij de ogen.

Toepassingen

Torenvalkaardappelen zijn het meest geschikt voor gekookte toepassingen zoals bakken, braden, koken of braden en kunnen met of zonder schil worden gekookt. Als ze gepureerd zijn, hebben ze een gladde textuur en een romige consistentie. Ze kunnen worden gebruikt voor het maken van frites, frites, of om te wiggen of in blokjes te snijden en te sauteren. Torenvalkaardappelen zijn, in tegenstelling tot krielaardappelen, niet erg geschikt om als saladeaardappelen te gebruiken. Torenvalkaardappelen passen goed bij kruiden en specerijen zoals peterselie, salie, dille, gember, mosterdzaad, komijn, kurkuma en koriander, bieslook, venkel, knoflook, yoghurt, pancetta, gerookte zalm, parmezaan, crème fraîche, bloemkool en rood ui. Bewaar Torenvalkaardappelen niet in de koelkast, omdat dit de natuurlijke afbraak van suikers in het vruchtvlees bevordert. Ze blijven tot twee weken bij kamertemperatuur wanneer ze op een koele, droge en donkere plaats worden bewaard.

Etnische / culturele info

Aardappelen worden sinds het begin van de 18e eeuw in Schotland verbouwd en werden voor het eerst verbouwd in het graafschap Stirling. Toen in 1784 de Royal Horticultural and Agricultural Society of Scotland werd opgericht, werd deze een pionier in de aardappelteelt en -teelt. Tegenwoordig staat Schotland hoog aangeschreven als een van de beste pootaardappelproducenten in Europa en handhaaft het strikte regelgeving en controle over de teelt om ervoor te zorgen dat aan kwaliteit en normen wordt voldaan.

Geografie / geschiedenis

Torenvalkaardappelen werden in 1992 ontwikkeld door plantenteler Dr. Jack Dunnett van Caithness Potatoes in Noord-Schotland. Tegenwoordig worden Kestrel-aardappelen voornamelijk geteeld in het Verenigd Koninkrijk, Australië en Nieuw-Zeeland en zijn ze te vinden bij gespecialiseerde kruideniers en markten.