Beschrijving / smaak
Kei-appels zijn kleine vruchten met een gemiddelde diameter van 2 tot 5 centimeter en hebben een ronde tot afgeplatte, gebogen vorm. De schil is glad, fluweelzacht en semi-taai, rijpend van groen naar geeloranje met volwassenheid. Onder het oppervlak is het gouden vruchtvlees zacht, waterig, sappig en mals met een aromatische, zoete geur. In het midden van het vruchtvlees kunnen ook twee ringen met ovale zaden zitten, en elke vrucht bevat 5 tot 15 zaden. Kei-appels variëren in smaak van extreem zuur tot zoetzoet met pittige, fruitige tonen die doen denken aan mango, stervrucht en abrikoos.
Seizoenen / beschikbaarheid
Kei-appels zijn verkrijgbaar in de nazomer tot en met de herfst. In sommige subtropische klimaten worden de vruchten het hele jaar door geoogst.
Actuele feiten
Kei-appels, botanisch geclassificeerd als Dovyalis caffra, zijn kleine, pittige vruchten die worden aangetroffen op een groenblijvende boom of struik die tot de Flacourtiaceae-familie behoort. De zeldzame vruchten worden als bessen beschouwd en komen oorspronkelijk uit Zuid-Afrika, waar ze voornamelijk zijn verzameld uit planten die worden gebruikt voor natuurlijke afrasteringen. Kei-appels zijn vernoemd naar de Kei-rivier in de provincie Oost-Kaap in Zuid-Afrika. Buiten Afrika zijn Kei-appels geïntroduceerd in subtropische klimaten over de hele wereld, waar ze zijn gekweekt als kusthaag. Kei-appels worden niet commercieel geteeld en worden voornamelijk in huistuinen en kleine boerderijen gekweekt. Het verse eetvermogen van de vrucht is zeer variabel, en vanwege de onaangename zure smaak zijn Kei-appels voornamelijk gereserveerd voor gekookte toepassingen met toegevoegde zoetstoffen. Ondanks hun zure reputatie worden Kei-appels selectief op kleine schaal in Californië gekweekt door gespecialiseerde telers om de smaken van het fruit te verbeteren, waardoor meer smakelijke, zoetere gewassen worden gecreëerd om vers te eten.
Voedingswaarde
Kei-appels zijn een uitstekende bron van vitamine C, een antioxidant die ontstekingen vermindert en het immuunsysteem versterkt, en zijn een goede bron van kalium, een mineraal dat het vochtgehalte in het lichaam in evenwicht houdt. De vruchten bevatten ook antioxidanten om het lichaam te beschermen tegen externe invloeden van buitenaf.
Toepassingen
Kei-appels zijn het meest geschikt voor gekookte toepassingen en worden vaak gecombineerd met zoeter fruit of suiker om een smakelijke smaak te ontwikkelen. De vruchten kunnen rauw worden gegeten, maar afhankelijk van hoe de vruchten zijn gekweekt, kan de smaak variëren van zuur en scherp tot aangenaam met een zoetzure smaak. Als het zuur is, kunnen de vruchten in plakjes worden gesneden, met suiker worden bestrooid en voor consumptie de suiker worden geabsorbeerd. Eenmaal gezoet, kunnen de vruchten worden gegeten als tussendoortje, dessert of worden gemengd tot een zoete drank. Gesuikerde Kei-appelschijfjes kunnen ook worden gebruikt in fruit- of groene salades of worden verwerkt in desserts zoals cakes, puddingen, taarten en taarten. De natuurlijke zuurgraad en het pectinegehalte van Kei-appels maken ze ideaal voor gebruik bij het maken van jam, gelei, compotes en siropen. Naast jam kunnen Kei-appels worden gestoofd in sauzen voor vlees, gekookt en gezeefd tot een sap, gebruikt om gekookte granen op smaak te brengen, of gedroogd tot fruitleer. Het wordt niet aanbevolen om Kei-appels voor langere tijd te koken, omdat de vruchten bij verhitting in een dikke vloeistof uiteenvallen. Kei-appels passen goed bij vlees zoals gevogelte, rundvlees en varkensvlees, vis, gember, nootmuskaat, kaneel, fruit zoals aardbeien, perziken, kokosnoten en appels, vanille en karamel. Hele Kei-appels moeten onmiddellijk worden geconsumeerd voor de beste smaak en zijn tot een week houdbaar, afhankelijk van de mate van rijpheid, wanneer ze in de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
Kei-appels staan in Afrika bekend als Umkokolo en worden vaak een hongersnoodvoedsel genoemd dat op een natuurlijk hek wordt gevonden. De vruchten groeien aan planten die kunnen worden gevormd tot struiken of kleine bomen en gedijen in verschillende subtropische klimaten met zanderige tot zoute grond. Elke plant kan negen meter hoog worden en lange, scherpe stekels produceren, waardoor een dicht struikgewas ontstaat. Met hun groenblijvende en ondoordringbare karakter worden Kei-appelstruiken gebruikt als natuurlijke afrastering in zuidelijk Afrika, vooral in Kenia, als een vorm van bescherming. De struiken worden dicht bij elkaar geplant als een haag rond huizen, landbouwgrond en dierenstallen om te voorkomen dat wilde roofdieren zoals leeuwen het terrein binnenkomen. Naast het bieden van natuurlijke bescherming, worden de vruchten in tijden van hongersnood gezien als een faalveilig voedsel voor zowel mens als dier. Kei-appels zijn een essentiële bron van vitamine C en elke plant is zeer productief en produceert een groot aantal vruchten.
Geografie / geschiedenis
Kei-appels komen oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en worden sinds de oudheid in het wild aangetroffen in Zuid-Afrika, Swaziland, Mozambique en Zimbabwe. De zoetzure vruchten werden in 1838 in Engeland geïntroduceerd en werden als sierlandschapsvariëteit naar Algerije, Zuid-Frankrijk, Egypte en Italië gestuurd. Kei-appels werden ook naar Noordwest-Australië, Jamaica, de Filippijnen gebracht en in 1901 werden de vruchten in Florida en Californië in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Tegenwoordig worden Kei-appels wereldwijd op kleine schaal gekweekt en zijn ze te vinden in huistuinen en via gespecialiseerde telers in Afrika, Australië, Europa, Azië, Midden-Amerika en warmere streken van Noord-Amerika.
Recept Ideeën
Recepten met Kei Apples. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
| Uit eten | Kei Apple en Ginger-Scented Cupcake met Ginger Crystallized Day Lilies | |
| Allemaal gemakkelijke recepten | Kei Apple Jelly | |
| De Afrikaanse fijnproever | Kei Appel Tomaten Chutney |
