| Murray Family Farms | Startpagina |
Beschrijving / smaak
De Kangaroo Apple-plant heeft grote, groene bladeren die diep gelobd zijn met maximaal 5 speerachtige vingers. In het voorjaar heeft de plant kleine gegolfde paarse bloemen die 5 centimeter breed zijn en doen denken aan aubergine bloemen. Zodra de bloemen wegvallen, ontwikkelen zich kleine, glanzende, eivormige vruchten. Kangoeroe-appelvruchten beginnen heldergroen en rijpen tot geeloranje (S. laciniatum soort) of van bleekoranje tot rood (S. aviculare). Als ze rijp zijn, worden de bessen zachter en splijten ze vaak. De binnenkant van een kangoeroeappel lijkt een beetje op een kerstomaat en bevat ergens tussen de 200 en 600 kleine platte zaadjes. Het vruchtvlees is sappig en zoet, met een vleugje meloenaroma. Ongerijpte Kangaroo-appels zijn bitter en GIFTIG.
Seizoenen / beschikbaarheid
De Kangaroo Apple is het hele jaar door verkrijgbaar met een hoogseizoen in de nazomer en vroege herfstmaanden.
Actuele feiten
Kangoeroeappel is de algemene naam voor twee bijna identieke soorten, en is de naam van zowel de plant als de vrucht. Solanum laciniatum en zijn look-a-like, Solanum aviculare, behoren tot de nachtschadefamilie en zijn verwant aan tomaten, aubergines en tabak. Het is. De kangoeroe-appel wordt al duizenden jaren door inheemse volkeren in Australië en Nieuw-Zeeland als medicijn en voedsel gebruikt. Het is ook bekend als Poroporo en Grote Kangoeroe-appel, de algemene naam komt van de kangoeroe-voetafdruk-achtige vorm van de diep gelobde bladeren. Kangoeroe-appelfruit moet rijp zijn voordat het wordt geconsumeerd.
Voedingswaarde
Kangoeroe-appelfruit is een goede bron van vitamine C en bètacaroteen. De kleine bessen bevatten fytochemicaliën, fenolen genaamd, die nuttige antioxidanten zijn waarvan is aangetoond dat ze beschermen tegen zaken als hartaandoeningen, beroertes en kanker. De vruchten bevatten ook belangrijke alkaloïden en een soort steroïde die het lichaam helpt om cortison te produceren. De kleine, eivormige vruchten bevatten ook tryptofaan, wat helpt om huid en haar gezond te houden.
Toepassingen
Kangoeroe-appelfruit wordt vers, rauw of gekookt gegeten. Ze kunnen worden toegevoegd aan gebakken goederen of worden gebruikt om jam of gelei te maken. Rooster Kangaroo Apple-fruit naast vlees of gevogelte, of gebruik om een chutney te maken. Kangoeroe-appelfruit kan worden gedehydrateerd of gedroogd om te bewaren. Kangoeroe-appelvruchten zijn zeer bederfelijk als ze eenmaal rijp zijn en kunnen in de koelkast een paar dagen worden bewaard.
Etnische / culturele info
De Kangoeroe-appel werd eeuwenlang door de inheemse Aboriginals gebruikt als een natuurlijke ontstekingsremmer en antioxidant. In verschillende Aboriginal-talen, zoals Gunditjmara, wordt de Kangoeroe-appel Bullibulli, Mookitch en Mayakitch genoemd. Het wordt beschouwd als een van de top tien van 'bushfood' of 'bushtucker', die door Aboriginals zowel als bron van medicijnen als als substantie wordt gebruikt. Verschillende verbindingen die in het fruit aanwezig zijn, zoals steroïden en alkaloïden, spraken de commerciële industrieën in de jaren zestig en zeventig aan. Landen als de voormalige Sovjet-Unie, Europa en China verbouwden de Kangoeroe-appel voor gebruik in een verscheidenheid aan producten, variërend van medicijnen tot schoonheidsproducten.
Geografie / geschiedenis
De Kangoeroe-appel komt oorspronkelijk uit het zuidoosten van Australië en Nieuw-Zeeland. De twee verschillende soorten die de gewone naam Kangaroo Apple dragen, delen een vergelijkbaar inheems verspreidingsgebied, en beide zijn gekweekt voor de alkaloïdenindustrie. Solanum laciniatum werd voor het eerst geschreven door Kew botanicus en tuinman aan de koning van Engeland, William Aiton in 1789. Het wordt vaker gevonden in drogere gebieden. Solanum aviculare, werd in 1786 geïdentificeerd door Georg Forster. De Duitse ontdekkingsreiziger en wetenschapper had de plant gevonden tijdens een stop in het zuidoosten van Australië terwijl hij de beroemde Captain Cook vergezelde op zijn sectie-expeditie over de hele wereld. De laatste soort geeft de voorkeur aan vochtige omgevingen. Pas in de jaren vijftig werd vastgesteld dat de twee planten twee verschillende soorten waren, en dat de ene heel goed een hybride van de andere zou kunnen zijn. Kangoeroe-appelplanten groeien in het wild in het zuidoosten van Australië, Nieuw-Zeeland, Tasmanië en delen van Nieuw-Guinea. De plant is te vinden in beperkte delen van China en Rusland. De zaden worden door vogels verspreid en in sommige gebieden wordt de plant als een invasieve soort beschouwd. De kangoeroe-appel wordt over het algemeen gekweekt door hoveniers of liefhebbers van speciale planten en is niet gebruikelijk buiten zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied.
