Baby Green Oak Leaf informatie, recepten en feiten

Beschrijving / smaak

Groene eikenbladsla is middelgroot tot groot, groeit in een langwerpige rozetvorm en is smal en klein aan de basis, uitlopend tot een brede, gekrulde, losse bovenkant. De diep gelobde bladeren sluiten aan op een centrale basis, vertakken zich in alle richtingen en zijn zacht, glad en breed met veel krullen en franjes. De randen van de bladeren zijn heldergroen en vervagen tot wit of bleekgroen in het midden waar een sappige, knapperige steel zit. Groene eikenbladsla is stevig en knapperig en heeft een zoete of bittere geur wanneer de steel wordt bekrast, afhankelijk van de specifieke variëteit. De bladeren hebben een milde, zoete en nootachtige smaak en met de jaren kan er wat bitterheid in de volwassen bladeren aanwezig zijn.

Seizoenen / beschikbaarheid

Green Oak Leaf sla is jaarrond verkrijgbaar.

Actuele feiten

Groene eikenbladsla, botanisch geclassificeerd als Lactuca sativa, is de algemene naam voor tientallen variëteiten die halfgefrilde, losbladige sla produceren en behoren tot de Asteraceae-familie. Green Oak Leaf-sla dankt zijn naam aan de gelijkenis met een eikenblad en is een soort botersla die wel dertig centimeter hoog kan worden en een van de meest geplante slasoorten ter wereld is. Geliefd om zijn 'cut-and-come-again'-karakter, waardoor de sla nieuwe bladeren kan laten groeien terwijl de buitenste bladeren worden geoogst, Green Oak Leaf-sla is extreem veelzijdig en wordt door zowel chef-koks als thuiskoks gebruikt in een breed scala aan verse culinaire toepassingen.

Voedingswaarde

Groene eikenbladsla is een goede bron van vitamine A, C en K en foliumzuur.

Toepassingen

Groene eikenbladsla is het meest geschikt voor verse toepassingen en wordt meestal gecombineerd met andere sla en groenten zoals rode boter, romaine, radicchio, rucola en frisee voor textuurcontrasten en variërende smaken. De gecombineerde groenten dienen als een eetbaar vat voor ingrediënten met verschillende smaken, van rijk tot helder, aards, hartig en zoet. Groene eikenbladsla kan ook worden gebruikt in wraps, sandwiches, verse broodjes en taco's, of als bed voor gekookt vlees, wokgerechten en gegrilde vis. Green Oak Leaf-sla past goed bij avocado, citrus, bessen, champignons, wortelgroenten, rode paprika's, wortelen, komkommers, tomaten, groene uien, knoflook, sjalotten, gember, bulgur, tarwe, gevogelte, vis, spek en kruiden zoals koriander, munt, koriander en kurkuma. De bladeren blijven tot tien dagen houdbaar als ze in papieren handdoeken worden gewikkeld en in een afgesloten bakje in de groentelade van de koelkast worden bewaard. Het is ook belangrijk om de sla uit de buurt van fruit zoals bananen, appels en peren te bewaren, omdat ze een aardgas afgeven waardoor de sla verwelkt.

Etnische / culturele info

Groene eikenbladsla wordt vaak geoogst als babysla en verwerkt in salademengsels vanwege de zachte textuur en milde smaak. Het is ook een favoriete sla om als border in huistuinen te gebruiken, omdat het bestand is tegen vastlopen, gemakkelijk te kweken is en in kleine ruimtes kan groeien. Naast culinair gebruik, wordt Green Oak Leaf-sla door dorpen in Europa als diureticum gebruikt, omdat het mild en gemakkelijk is voor het spijsverteringsstelsel.

Geografie / geschiedenis

Eikenbladsla komt oorspronkelijk uit en werd voor het eerst gekweekt in Frankrijk van wat oorspronkelijk werd beschouwd als een onkruid dat in het wild groeide. De eerste vroege verwijzing naar Oak Leaf-sla was in Acetaria, een boek dat in 1699 door John Evelyn werd geschreven en dat erop kan wijzen dat Oak Leaf-sla vóór de 18e eeuw in Engeland was aangekomen. Eikenbladsla werd vervolgens in 1771 commercieel geïntroduceerd onder de naam 'Feuille de Chene' door het Franse zaadbedrijf Vilmorin. Tegenwoordig is Green Oak Leaf-sla te vinden in supermarkten, boerenmarkten en gespecialiseerde kruideniers in Noord-Amerika, Europa, Azië en Australië.