Beschrijving / smaak
Tunesische baklouti-pepers zijn grote, licht gebogen peulen met een gemiddelde lengte van 15 tot 20 centimeter en hebben een conische vorm die taps toeloopt naar een spitse punt aan het niet-stengeluiteinde. De huid is glanzend, wasachtig, taai en gekreukt, en rijpt van groen naar helderrood als ze volwassen is. Onder het oppervlak is het vruchtvlees dun, knapperig, waterig en bleekrood en omsluit het een centrale holte gevuld met kleine, crèmekleurige zaadjes. Tunesische baklouti-pepers zijn taai met een milde, zoete en fruitige smaak, gevolgd door een zacht vleugje hitte.
Seizoenen / beschikbaarheid
Tunesische baklouti-pepers zijn verkrijgbaar in de zomer tot en met herfst.
Actuele feiten
Tunesische baklouti-pepers, botanisch geclassificeerd als Capsicum annuum, zijn een paprikasoort die behoort tot de Solanaceae of nachtschadefamilie. De felrode paprika's waren ooit historisch gelokaliseerd in Tunesië in Noord-Afrika, maar met de handel, expansie en vooruitgang van het Romeinse rijk werden Tunesische Baklouti-pepers verspreid langs de Barbarijse kust en verbouwd in vruchtbare gronden. Tunesische baklouti-pepers zijn zoet met een zeer milde hitte, variërend van 1.000-5.000 SHU op de schaal van Scoville, en zijn een favoriete kookpeper in Noord-Afrika.
Voedingswaarde
Tunesische baklouti-pepers zijn een uitstekende bron van vitamine C, een antioxidant die het immuunsysteem kan helpen beschermen en de productie van collageen in het lichaam kan verhogen. De paprika's bevatten ook foliumzuur, vitamine A, B6 en E en kalium.
Toepassingen
Tunesische baklouti-pepers zijn het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals braden, sauteren en roerbakken. De paprika's kunnen in plakjes worden gesneden en in salades worden gegooid, in salsa's en sauzen worden gehakt, in oliën worden gegoten voor extra smaak, worden gepekeld voor langdurig gebruik of gedroogd en vermalen tot een poeder. Tunesische baklouti-pepers kunnen ook worden gevuld met peulvruchten, granen of vlees, worden gemengd in soepen, curries en stoofschotels, of licht geroerbakt met andere groenten. In Tunesië worden de paprika's verwerkt in shakshuka, een stoofschotel die lijkt op een mengsel van ingrediënten zoals eieren, paprika, tomaten, uien en knoflook. Tunesische baklouti-pepers worden ook gebruikt om lablabi op smaak te brengen, een soep gemaakt van kruiden, peperpasta en kikkererwten, en wordt vaak over een kom gescheurd brood gegoten om de smaakvolle bouillon te absorberen. Tunesische baklouti-pepers passen goed bij vlees zoals rundvlees, lam en gevogelte, eieren, tonijn, andere zeevruchten, tomaten, aardappelen, pompoen, komkommers, radijs, appels, dadels en citroensap. De verse paprika's zijn 1-2 weken houdbaar als ze losjes in hun geheel en ongewassen in een plastic of papieren zak in de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
Noord-Afrika werd gezien als de graanschuur van het Romeinse rijk en met de toegenomen landbouw werden nieuwe conserveringstechnieken ontwikkeld om de houdbaarheid van producten te verlengen. Tunesische baklouti-pepers zijn het meest bekend vanwege hun gebruik in harissa, een sausachtige kruiderij gemaakt van gemalen chili-pepers, olijfolie en zout. De naam harissa is afgeleid van het Arabische woord harasa, wat ruwweg vertaald betekent 'in stukken breken' of 'slaan'. Harissa wordt beschouwd als de nationale specerij van Tunesië en wordt premade in potten verkocht of wordt vers gemaakt op lokale markten die bekend staan als souks. Er zijn veel verschillende variaties van harissa met toegevoegde ingrediënten zoals rozen, uien of citroensap, en de kruiderij wordt bij elke maaltijd geserveerd, vooral naast vleesgerechten, couscous, curry's en stoofschotels. Harissa is ook wereldwijd populair geworden, met veelgeprezen chef-koks en foodbloggers die het promoten als een 'nieuwe Sriracha'.
Geografie / geschiedenis
Tunesische baklouti-pepers zijn afstammelingen van originele pepersoorten afkomstig uit Zuid-Amerika die sinds de oudheid worden verbouwd. De originele paprika's werden in de 15e en 16e eeuw door Spaanse en Portugese kolonisten in Noord-Afrika geïntroduceerd en de paprika's werden van nature gekweekt om de Tunesische baklouti-pepers te ontwikkelen die tegenwoordig op de markten worden gezien. Tunesische baklouti-pepers zijn te vinden in huistuinen en op lokale markten in heel Noord-Afrika, vooral in Tunesië. Buiten Afrika worden de paprika's als enigszins zeldzaam beschouwd en worden ze ook gekweekt in huistuinen van paprikaliefhebbers over de hele wereld, waaronder de Verenigde Staten, Europa en Australië.
Recept Ideeën
Recepten met Tunesische Baklouti Peppers. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
| Alle recepten | Tunesische Harissa |
