Rue bloemen

Rue Flowers





Beschrijving / smaak


Wijnruitbloemen zijn kleine bloemen met een gemiddelde diameter van minder dan drie centimeter en groeien uit rechtopstaande stengels op een struikachtige plant met blauwgrijze, langwerpige bladeren. De felgele bloemen bevatten maximaal vijf delicate en symmetrische bloembladen, elk gescheiden van de anderen met gerafelde, gebogen randen, waardoor de bloem een ​​ruches uiterlijk krijgt. Rue-bloemen hebben ook een groen centrum dat uiteindelijk een peul zal vormen als je ze laat rijpen, en de peul zal splitsen, waardoor verschillende donkere zaden vrijkomen. Wijnruitplanten staan ​​erom bekend dat ze een sterke, scherpe geur afgeven, en de bloemknoppen hebben een bittere, samentrekkende en groene smaak. Voorzichtigheid is geboden voordat u Rue-bloemen consumeert, omdat de plant in grote hoeveelheden als giftig wordt beschouwd. Raadpleeg een deskundige voordat u een deel van de wijnruit plant.

Seizoenen / beschikbaarheid


Wijnruitbloemen zijn verkrijgbaar in het late voorjaar tot en met de zomer.

Actuele feiten


Wijnruitbloemen, botanisch geclassificeerd als Ruta graveolens, groeien op een kleine, meerjarige groenblijvende struik die behoort tot de Rutaceae-familie. De oude plant is inheems in het Middellandse Zeegebied en West-Azië en groeit op arme gronden in warme en droge klimaten. Wijnruitplanten worden al duizenden jaren traditioneel verwerkt in medicinale en culinaire toepassingen en waren ooit een favoriet kruid tijdens het Romeinse rijk. Historisch gezien waren de jonge bladeren het belangrijkste element van de planten, geselecteerd vanwege hun bittere smaak, maar de ongeopende bloemknoppen werden ook op kleinere schaal gebruikt en werden als een delicatesse beschouwd. Tegenwoordig zijn Rue-planten vervaagd door de populariteit van kruiden vanwege de veranderende smaakpapillen van de consument. De bittere, prikkelende plant wordt voornamelijk gekweekt als sierplant, gebruikt vanwege zijn sterke geur om op natuurlijke wijze ongedierte uit tuinen af ​​te weren. Wijnruitbloemen worden ook gebruikt om nuttige bestuivers zoals vlinders en wespen aan te trekken. Het is belangrijk op te merken dat Rue-planten een olie afscheiden die fotodermatitis op de huid kan veroorzaken wanneer deze wordt geactiveerd door zonlicht. Deze allergische reactie kan worden veroorzaakt door de plant alleen op een zonnige dag te borstelen en heeft een vergelijkbare reactie als poison ivy. Bij het hanteren van wijnruitplanten moeten beschermende handschoenen en kleding worden gedragen.

Voedingswaarde


Wijnruitplanten worden traditioneel gebruikt in de Europese volksgeneeskunde om te helpen bij de spijsvertering, symptomen geassocieerd met hoofdpijn te verminderen en de bloedsomloop te vergroten. Van de bladeren werd ook historisch aangenomen dat ze ontstekingsremmende en antibacteriële eigenschappen hadden. Ondanks de populariteit van het kruid in de oudheid als medicinaal ingrediënt, is de plant uit de gratie geraakt vanwege de potentieel giftige aard ervan. Raadpleeg altijd een arts voordat de plant voor medicinale toepassingen wordt gebruikt.

Toepassingen


Alle delen van de Rue-plant worden als giftig beschouwd als ze in grote hoeveelheden worden ingenomen, en het is van vitaal belang om een ​​expert te raadplegen, omdat elk individu anders op de plant reageert. Rue bloemen worden spaarzaam gebruikt in culinaire toepassingen wanneer de knoppen ongeopend zijn. In veel mediterrane culturen worden de jonge bladeren en bloemknoppen in minimale hoeveelheden gegeten, waarbij soms slechts een paar blaadjes in culinaire gerechten worden geplaatst om een ​​bittere en scherpe smaak toe te voegen. Als er te veel van de plant wordt geconsumeerd, kan dit extreme darmirritatie veroorzaken. Rue-bloemknoppen kunnen worden verwerkt in salades, fijngehakt en toegevoegd aan zeevruchten, fijngehakt en geroerd in smeersels en kazen, of worden gebruikt om sauzen op smaak te brengen. Ze kunnen ook in eieren worden gekookt, worden gebruikt in gepekelde groentepekel, spaarzaam worden gemengd in gumbo, soepen en stoofschotels, of in romige stoofschotels worden geroerd. Naast culinaire bereidingen worden wijnruitbloemen soms gedroogd en samen met de bladeren in kokend water gedompeld om thee te zetten. In Ethiopië worden wijnruiten af ​​en toe met de bladeren gedroogd en in huiskeukens gebruikt om de nationale kruidenmix berbere te maken. De bladeren worden ook gebruikt om traditionele Ethiopische koffie op smaak te brengen. Wijnruiten passen goed bij vlees zoals worst, gevogelte, rundvlees en vis, rijst, aardappelen, bladgroenten en andere kruiden zoals lavas, marjolein en basilicum. Afgesneden takjes van de plant blijven tot een week goed als ze in een glas water worden bewaard of in een vochtige papieren handdoek worden gewikkeld en in een afgesloten plastic zak in de koelkast worden bewaard.

Etnische / culturele info


Europeanen gebruikten wijnruitbloemen en -bladeren om de pest in de 14e eeuw af te weren. Verse bladeren werden gewoonlijk verspreid over de vloeren van huizen, en zalven, oliën en pasta's van gedroogde bladeren en bloemen werden plaatselijk op de huid aangebracht. Experts geloven dat de sterke geur van wijnruit hielp om ongedierte zoals vlooien en ratten, die de belangrijkste dragers van de pest waren, af te schrikken. Na verloop van tijd werd Rue nog steeds gezien als een beschermend kruid en werd het ook historisch gebruikt door de rooms-katholieke kerk in de 16e eeuw. Priesters namen takjes van de plant, dompelden hem in wijwater en schudden de takken lichtjes om het water als een zegen over mensen, voorwerpen zoals rozenkransen en plaatsen te sprenkelen. Het gebruik van het sprenkelen van heilig water was een symbool van het afstand doen van zonde, en ooit werd aangenomen dat de wijnruit zuiverende en desinfecterende eigenschappen had, waardoor het de naam Herb of Grace kreeg.

Geografie / geschiedenis


Wijnruitplanten komen oorspronkelijk uit de Middellandse Zee en in bepaalde regio's van West-Azië, waar ze al sinds de oudheid worden verbouwd. De winterharde planten groeien in veel verschillende grondsoorten, waaronder rotsachtig, kalksteen en zanderig, en hebben agressieve neigingen, ontsnappen uiteindelijk aan tuinen en verspreiden zich op natuurlijke wijze over Zuid-Europa. Wijnruitplanten zijn ook geïntroduceerd in tuinen in Noord-Amerika, Australië, Afrika, Azië en Zuid-Amerika. De planten worden in specifieke klimaten soms beschouwd als een invasieve wiet. Wijnruitbloemen worden niet commercieel verkocht en zijn alleen verkrijgbaar via huistuinen en geselecteerde gespecialiseerde kwekers.



Populaire Berichten