Ravana, de demonenkoning van Lanka, had het ongeluk om tegen een God in te gaan. Hij heeft dus geen kans gemaakt op een eerlijk publiek. Men herinnert zich dat hij een negatieve persoonlijkheid had en maar weinigen van ons weten of ontkennen te erkennen dat hij ook veel positieve eigenschappen had. Degenen die zich concentreren op de negatieve eigenschappen, behandelen hem als een schurk en degenen die zijn goede eigenschappen erkennen, aanbidden hem.
Gebeurtenissen die de negatieve eigenschappen van Ravana benadrukken
Hij had met geweld het koninkrijk Lanka weggenomen dat was gebouwd door Viswakarma en geregeerd door Kubera. Zijn demonen zouden de wijzen terroriseren en zouden geen enkele andere religie laten gedijen. Hij had gezondigd door sluw de vrouw van iemand anders te ontvoeren en als klap op de vuurpijl een Godin! Hij raakte haar niet alleen aan omdat hij door Vedavati was vervloekt, dat hij zou branden als hij een vrouw aanraakte zonder haar toestemming. Hij doodde de vogel Jatayu, toen het erop aankwam Sita uit zijn klauwen te redden.
Hij verbande zijn demonische broer Vibhishana uit zijn koninkrijk toen Vibhishana met hem probeerde te redeneren. Hanuman, die gewoon een boodschapper was, werd gearresteerd en zijn staart werd in brand gestoken ter wille van amusement voor de demonen - een lafhartige daad van Ravana's kant. Hij luisterde niet naar zijn vrouw, Mandodari's advies om Sita met respect terug te sturen naar haar man. Vanwege zijn eigen koppigheid stond hij erop één voor één zijn zoon en zijn broers te sturen om tegen Lord Rama te vechten, diep van binnen wetend dat ze allemaal zouden sterven.
En tegelijkertijd zou hij om vele redenen gemakkelijk kunnen kwalificeren als een onbezongen held
Ravana was de grootste toegewijde van Lord Shiva en zou hem dagelijks aanbidden met uitgebreide rituelen. Hij was een groot dichter en een geleerde. Hij heeft de Shiva Tandav Stotrum geïmproviseerd gezongen en is er zelfs in geslaagd Shiva te kalmeren toen hij boos werd op Ravana.
Hij was een goede broer van Swaroopnakha omdat hij haar belediging wilde wreken. Hij was van streek toen hij zijn zus zag huilen.
Hij was een goede bestuurder en een groot koning voor zijn onderdanen. De demonen in Lanka waren erg blij met hun koning. En hoewel we hem kleineren toen hij opdracht gaf om Hanumans staart in brand te steken, mogen we niet negeren dat hij aandacht schonk aan wat Vibhishan had geadviseerd dat het niet politiek correct was om een boodschapper te doden.
Terwijl de oorlog met Sri Rama aan de gang was en hij zijn familieleden verloor in de strijd, was hij in een opwelling naar de Vatika gegaan om Sita te vermoorden. Maar toen een van zijn ministers zei dat dit een laffe daad was, had hij de tegenwoordigheid van geest om hiervan af te zien. Als hij echt een demon was, zou hij niet de moeite hebben genomen om een heer te zijn.
Ravana was een brahmaan, zoon van Rishi Vaishrava, terwijl Rama een Kshatriya was. Dat maakt Rama, een sociale kaste die lager is dan Ravana. Het is om deze reden dat Ram naar Rameshwaram ging om boete te doen voor zijn zonde van het doden van een brahmaan. Dus, als God Zelf had gezondigd door een demon te doden, zet dat Ravana dan niet op een hoger platform?
En toen de laatste fatale pijl Ravana op het slagveld trof, drong Sri Rama Zelf er bij Lakshman op aan zich naar Ravans zijde te haasten om hem enige wijsheid te ontfutselen, aangezien Rama hem ook als de grootste geleerde op aarde beschouwde. Dus stonden Rama en Lakshman eerbiedig aan Râvana's voeten terwijl hij zijn wijsheid met hen deelde.
Dus hoewel Ravana een schurk was, had hij zoveel geweldige kwaliteiten dat zelfs Goden voor hem bogen - niet uit angst, maar met respect. We zijn gewone stervelingen.
Het enige dat we moeten onthouden, is het goede van mensen in zich op te nemen, of ze nu demonen of goden zijn.
