| Dassi Family Farms | Startpagina |
Beschrijving / smaak
Biefstuktomaten, toepasselijk genoemd naar hun grote formaat en vlezige textuur, hebben een klassieke tomatensmaak, maar afhankelijk van de variëteit kunnen ze ook zoet van smaak zijn. Ze zijn zwaar, bereiken een gewicht van wel 4 pond en variëren in kleur van roze tot levendig rood tot oranje. De meeste zijn glad van vorm, hoewel er een paar geribbelde variëteiten zijn, zoals rode ponderosa en coustralee. Bij het telen van tomaten zijn er twee belangrijke verschillen in de plant zelf: bepaald versus onbepaald. Bepaal dat tomaten bloeien en fruit in één keer zetten en dan weigeren. Hun bloesems groeien aan de uiteinden van scheuten, waardoor de groei wordt gestopt en hun lengte wordt bepaald. Onbepaalde tomaten blijven groeien en tomaten produceren gedurende de zomer, omdat de bloemen langs de wijnstokken groeien in plaats van aan de uiteinden.
Seizoenen / beschikbaarheid
Vleestomaten zijn jaarrond verkrijgbaar met een hoogseizoen in de zomermaanden.
Actuele feiten
Botanisch gezien is de tomaat een vrucht, maar in 1883 oordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof dat de tomaat legaal een groente was vanwege de manier waarop hij vaak werd gebruikt, tomaten behoren tot de meest voorkomende planten die in huistuinen worden gekweekt. De botanische classificatie van de tomaat heeft een interessante geschiedenis gehad en het debat over de wetenschappelijke naam gaat vandaag verder. De tomaat werd voor het eerst in het geslacht Solanum geplaatst en geïdentificeerd als Solanum lycopersicum volgens de methodologie van Carl Linnaeus, die het binominale systeem van het benoemen van planten ontwikkelde en het uiteenzette in zijn publicatie uit 1753, 'Species Plantarum'. Deze aanduiding werd vervolgens gewijzigd in Lycopersicon esculentum, de term Lycopersicon die is afgeleid van het Griekse woord dat 'wolfperzik' betekent, en esculentum betekent gewoon eetbaar. De huidige fylogenetische methoden hebben echter aangetoond dat de tomaat zich stevig binnen het geslacht Solanum bevindt, en na jaren van voorkeur voor de naam Lycopersicon esculentum, bevordert sterk moleculair DNA-bewijs de terugkeer naar de oorspronkelijke classificatie van Linnaeus, Solanum lycopersicum.
