| Verboden fruitboomgaarden |
Beschrijving / smaak
Theebladeren zijn klein tot middelgroot en ovaal tot elliptisch van vorm, gemiddeld 5-10 centimeter lang. De glanzende donkergroene bladeren groeien in een afwisselend patroon, zijn leerachtig van structuur en hebben gekartelde randen die taps toelopen naar een spitse punt. Van theebladeren is ook bekend dat ze harige onderkanten hebben, en er is een centrale, lichtgroene ader die over de lengte van het blad loopt. De bladeren groeien aan een dikke, donkerbruine, vezelige stengel. Theebladeren hebben een bittere smaak met kruidige, grasachtige tonen en kunnen een tanninerijk mondgevoel geven als ze doordrenkt zijn.
Seizoenen / beschikbaarheid
Theebladeren zijn het hele jaar door verkrijgbaar.
Actuele feiten
Theebladeren, botanisch geclassificeerd als Camellia sinensis, groeien op een groenblijvende vaste plant die wel negen meter hoog kan worden en behoren tot de Theaceae-familie. Alle thee, inclusief wit, groen, oolong, Darjeeling of zwart, is afkomstig van dezelfde plant en de twee belangrijkste variëteiten van de plant die commercieel worden gekweekt, zijn Camellia sinensis var. sinensis, ook bekend als Chinese thee, en C. sinensis var. assamica, bekend als Assam of Indiase thee. Elke soort thee wordt gedurende verschillende tijdsperioden verwerkt om verschillende oxidatieniveaus te bereiken. Chinese thee wordt verbouwd in China, Taiwan, Japan en delen van Darjeeling, India. Chinese thee is delicaat, met kleinere bladeren aan de plant die worden gebruikt voor groene, witte en oolongthee. Assam-thee wordt verbouwd in India, Sri Lanka en in andere delen van de wereld. De Assam-theeplant produceert grote bladeren met een sterke smaak en wordt gebruikt voor zwarte theeën.
Voedingswaarde
Theebladeren bevatten vitamine C en B6, caroteen, thiamine en foliumzuur. Ze bevatten ook kalium, mangaan en fluoride.
Toepassingen
Theebladeren worden niet rauw gebruikt en worden meestal direct na het oogsten verwerkt omdat ze snel verwelken. Ze kunnen worden verdord, gedroogd, gestoomd en gefermenteerd om losse bladeren te maken die als drank kunnen worden gebrouwen. Gedroogde theebladeren kunnen ook worden gebruikt voor het koken van gerookte gerechten, zoals met thee gerookte kip en eend, en worden gebruikt in het populaire Chinese gerecht Theebladeren, dit zijn eieren die worden gekookt in een met thee doordrenkte vloeistof. Theebladeren kunnen worden gefermenteerd, maar het proces kan enkele maanden tot vele jaren duren. In Myanmar worden gefermenteerde theebladeren gebruikt in een smaakvolle salade genaamd Lahpet Thote, die ook limoensap, pinda's, sesamzaadjes, chilipepers, gestampte garnalen en suiker bevat. Gefermenteerde theebladeren winnen over de hele wereld aan populariteit en kant-en-klare gefermenteerde theebladeren zijn nu te vinden in speciaalzaken in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Of ze nu vers of gedroogd zijn, theebladeren kunnen het beste worden bewaard in luchtdichte containers, uit de buurt van vocht, licht en sterke geuren. Net als andere delicate planten zoals munt, kunnen theebladeren ook goed in de vriezer worden bewaard in vacuümverpakte zakken.
Etnische / culturele info
Enkele van de vroegste schriftelijke verslagen over het drinken van thee komen uit China rond de 10e eeuw voor Christus, toen thee werd gedronken als medicinale drank. Het werd later gebruikt bij religieuze ceremonies en tot op de dag van vandaag speelt thee een grote rol in het Chinese leven en wordt het naast maaltijden geserveerd in restaurants. De Chinese theeceremonie is een veelvoorkomend onderdeel van Chinese bruiloften, waarbij de bruid en bruidegom thee moeten serveren aan beide ouders als teken van respect. De Japanners staan ook bekend om hun rituele theeceremonies. Daar wordt de theeceremonie gezien als een reflectie op het leven en om een theemeester in Japan te worden, kan jaren van studie en toewijding vergen.
Geografie / geschiedenis
Theebladeren werden voor het eerst gekweekt rond de tijd van de Han-dynastie (206 v.Chr. Tot 220 n.Chr.), En tegen de tijd van de Ming-dynastie (1368 n.Chr. Tot 1644 n.Chr.) Werd het drinken van thee een dagelijkse sociale activiteit in theehuizen. De praktijk van het drinken van thee verspreidde zich naar Korea, Japan en Vietnam. Thee verscheen voor het eerst in Britse archieven in de jaren 1600 als een drankje van de elite. Rond 1700 was het verkrijgbaar in theewinkels en bij kruideniers in Londen. Om het monopolie van de Chinese theehandel te doorbreken, smokkelden de Britten in de 19e eeuw planten en zaden het land uit en vestigden ze plantages in gebieden als Darjeeling, Assam en Sri Lanka. Tegenwoordig zijn China, India en Kenia de grootste producenten van thee en theebladeren zijn te vinden in speciaalzaken in Azië, Zuidoost-Azië, Europa, Australië, Afrika en Noord-, Centraal- en Zuid-Amerika.
