| Food Buzz: History of Apricots | Luister |
| Food Fable: Abrikozen | Luister |
Kweker
| Andys Orchard |
Beschrijving / smaak
Afghaanse abrikozen zijn middelgroot, met een gladde, lichtgele schil en af en toe een blos op de schouders. Ze hebben de karakteristieke inkeping in de middellijn die aan één kant van het uiteinde van de stengel naar de punt loopt. Abrikozen uit Afghanistan zijn een hardsteenvariëteit, wat betekent dat het vruchtvlees niet hecht aan de amandelvormige pit aan de binnenkant. Het bleekgele vruchtvlees is zacht en heeft een smeltende kwaliteit. Het heeft een zeer zoete smaak met een zeer lage zuurgraad.
Seizoenen / beschikbaarheid
Abrikozen uit Afghanistan zijn verkrijgbaar in de late lente tot en met de zomermaanden.
Actuele feiten
Abrikozen uit Afghanistan zijn een witvlezige variëteit, botanisch geclassificeerd als Prunus armeniaca. Ondanks de naam komt deze variëteit oorspronkelijk uit Iran en niet uit Afghanistan. De soortnaam is een verwijzing naar Armenië, een land in de Kaukasus, waar vermoedelijk dit type abrikozen vandaan komt. Abrikozen uit Afghanistan zijn zeldzaam en worden niet commercieel geproduceerd.
Voedingswaarde
Abrikozen uit Afghanistan zijn een rijke bron van vitamine A en C en voedingsvezels. Ze zijn een goede bron van vitamine B-complex, calcium, fosfor, ijzer en het elektrolyt kalium.
Toepassingen
Abrikozen uit Afghanistan kunnen worden gebruikt in rauwe, gekookte of gedroogde toepassingen. Ze kunnen zowel in zoete als hartige gerechten worden gebruikt. Voeg rauw gesneden en ontpit fruit toe om ze te gebruiken in gebakken goederen zoals taartjes, kruimels of taarten. Abrikozen uit Afghanistan kunnen worden geroosterd of gegrild, gepocheerd of gekookt tot een saus. Combineer abrikozen uit Afghanistan met sterke kazen, lamsvlees, kip, ander steenfruit en kruiden zoals rozemarijn en basilicum. Gedroogde abrikozen kunnen worden gebruikt in soepen, rijst en kipgerechten. Abrikozen uit Afghanistan kunnen maximaal een week in de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
Abrikozen worden al eeuwen in Iran verbouwd. De Perzen noemden de abrikoos van Iran het 'zaad van de zon'. Ze worden minder vaak vers gegeten en vaker gedroogd om hun smaak en voedingswaarde te behouden. Veel verschillende Perzische recepten vragen om gedroogde abrikozen, zoals stoofschotels, kip- en rijstgerechten. Abrikozen in Iran worden ook verwerkt voor de zoete binnenpitten van hun zaden, die als voedzaam tussendoortje worden gegeten.
Geografie / geschiedenis
Abrikozen uit Afghanistan werden in 1957 voor het eerst naar Noord-Amerika gebracht door Dr. Karlos Lapins, een plantenkweker bij het Canadian Research Station in Summerland, Brits Colombia. Lapins bracht zaailingen mee uit Teheran, Iran, die waarschijnlijk een van de weinige witvlezige variëteiten waren, zoals Shaa-kar-pareh of Shalakh. Het ras werd aanvankelijk te mals geacht voor commerciële productie. De boom wordt beschouwd als een low-chill-variëteit die bestand is tegen langere perioden onder de 45 graden Fahrenheit. Vanwege zijn koude tolerantie, zal het groeien op grotere hoogte in meer gematigde streken. Tegenwoordig worden abrikozen in de Verenigde Staten en Canada het vaakst verbouwd door kleinere, nicheboomgaarden. Ze kunnen worden gezien op boerenmarkten in Midden- en Zuid-Californië, of in boomgaarden in de achtertuin in de westelijke en Pacifische noordwestelijke Verenigde Staten en de oostkust.
Recept Ideeën
Recepten met abrikozen uit Afghanistan. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
| afgancultureunvieled.com | Afghaanse Lemony Abrikozenstoofpot |
