Beschrijving / smaak
Zeevenkel groeit laag bij de grond en bestaat uit vele slanke, langwerpige, vertakte bladeren die zijn vastgemaakt aan dikke, vlezige stengels. De bladeren zijn glad, recht tot licht gebogen en hebben een stoffig, groengrijs uiterlijk door een wasachtige laag die verdamping tegengaat en het vocht in de bladeren beschermt. De bladeren zijn ook bevestigd aan prominente stengels die aan de basis taai en vezelig zijn. Onder het bladoppervlak is het vruchtvlees knapperig, waterig en bleekgroen, en in de zomer draagt de plant kleine, geelwitte bloemen. Zeevenkel is zeer aromatisch wanneer het licht wordt geplet en is knapperig met een zoute, pittige, plantaardige smaak met smaken die doen denken aan peterselie, wortel en asperges.
Seizoenen / beschikbaarheid
Zeevenkel is jaarrond verkrijgbaar.
Actuele feiten
Zeevenkel, botanisch geclassificeerd als Crithmum maritimum, is een meerjarige, laagblijvende struik die tot zestig centimeter hoog kan worden en tot de Apiaceae-familie behoort. Zeevenkel, ook bekend als Samphire en Rock Samphire, wordt niet commercieel gekweekt en wordt alleen met de hand uit het wild gehaald. Zeevenkel, gevonden langs kliffen, rotsen en in zandige gebieden, was vroeger een veel voorkomende foerageerplant in de Middellandse Zee en het Verenigd Koninkrijk, maar werd bijna met uitsterven bedreigd. In de loop van de tijd was de plant grotendeels uit de gratie geraakt, maar hij is onlangs in populariteit gestegen in de Europese gastronomische scene en wordt teruggebracht vanwege zijn zoute, groene smaak.
Voedingswaarde
Zeevenkel is een uitstekende bron van vitamine C en bevat ook antioxidanten.
Toepassingen
Zeevenkel wordt aanbevolen om licht gekookt te worden voor consumptie en wordt in de volksmond geblancheerd om zijn zoute knapperigheid te behouden. De jonge bladeren en stengels worden vaak toegevoegd aan salades, gehakt in sauzen zoals pesto, gebruikt om boter op smaak te brengen, gebakken en geserveerd met gekookt vlees, of gemengd in eieren en omeletten. Zeevenkel vormt ook een aanvulling op de smaken van zeevruchten en wordt geserveerd met vis, schaaldieren en sushi. De bladeren kunnen in soepen worden gegooid, in azijn worden ingelegd voor langdurig gebruik, of worden gebruikt om cocktails op smaak te brengen en te garneren. Naast verse bereidingen kan zeevenkel worden gedroogd en vermalen tot een smaakmaker om pasta, rijst, soepen en salade op smaak te brengen. Zeevenkel past goed bij vlees zoals vis, schaaldieren, varkensvlees en kwarteleitjes, tuinbonen, olijven, kappertjes, artisjokken en citroensap. De verse bladeren zijn in de koelkast tot een week houdbaar en kunnen ook een paar maanden worden geblancheerd en ingevroren.
Etnische / culturele info
In Engeland werd zeevenkel aanvankelijk gebruikt om scheurbuik te voorkomen en werd het een populaire tuinplant voor thuis in geselecteerde regio's van het land. Het is ook gebruikt in de traditionele geneeskunde in het hele Middellandse Zeegebied, en in Spanje wordt aangenomen dat de bladeren diuretische en reinigende eigenschappen hebben. In Italië worden de bladeren gebruikt in een afkooksel om symptomen van verkoudheid, spijsverteringsproblemen en hoesten te verminderen. Tegenwoordig worden de bladeren nog steeds gebruikt als een natuurlijk diureticum om het spijsverteringsstelsel te helpen reinigen.
Geografie / geschiedenis
Zeevenkel komt oorspronkelijk uit de zoute kustlijnen van de Europese Atlantische Oceaan, in de Middellandse Zee en langs de Zwarte Zee en wordt al sinds de oudheid gefokt. Tegenwoordig wordt de vlezige plant nog steeds in deze regio's aangetroffen, hoewel enigszins zeldzaam, en wordt in sommige landen beschermd om overbevissing te voorkomen. Zeevenkel komt ook voor in regio's van Griekenland, Groot-Brittannië, Ierland, de Canarische Eilanden, Australië, Noord-Afrika en Midden- en Noord-Amerika.
