Beschrijving / smaak
Babygele pompoenbloesems zijn kwetsbaar en toch, omdat ze aan de vrucht van de plant vastzitten, verlengt de vrucht de houdbaarheid van de bloesem. De bloesems zijn vederlicht en dun vloeipapier, hun buitenkant bedekt met een vage laag pluizige haren. Eenmaal volgroeid sluiten de brede en puntige bloembladen zich naar binnen. De kleur van de bloesem is levendig oranje aan het uiteinde, met schakeringen van goud en groen tot aan het uiteinde van de steel. Hun smaak is subtiel, maar in alle tonen trouw aan squash, licht zoet en doet denken aan maïs, grasachtig en sappig. De vrucht van de baby Gele pompoen is schotelvormig en petit. De schil is licht glanzend goudgeel met vage crèmekleurige sproeten en een groene punt aan het uiteinde van de vrucht. Het vruchtvlees is knapperig en romig met een onderontwikkelde zaadholte vanwege zijn jeugdigheid. Het vruchtvlees van de pompoen heeft een peperige en complexe smaak met grasachtige en fruitige ondertonen, waardoor een perfect contrast ontstaat met de meer subtiele smaken van de bloem.
Seizoenen / beschikbaarheid
Baby Gele pompoen met bloem is het hele jaar door verkrijgbaar met een hoogseizoen in de zomermaanden.
Actuele feiten
Baby Yellow squash is van de soort, Cucurbita pepo en van de familie Cucurbitaceae. Babygele pompoenbloesems zijn de vrouwelijke vruchtdragende bloem van pompoenplanten. De mannelijke bloem, bekend als machobloesem, groeit rechtstreeks uit de stengel van de achterblijvende wijnstokken van de plant en bestuift de vrouwelijke bloesems. Als gevolg van hun delicate aard buiten Italië en Mexico worden pompoenbloesems verkocht als een speciaal artikel en meestal te vinden op boerenmarkten of in huistuinen.
Voedingswaarde
Pompoenbloesems bieden niet veel wat betreft voedingswaarde. Ze zijn een zeer caloriearm voedsel met een kopje bloemen dat slechts vijf calorieën bevat. Ze bevatten ook weinig koolhydraten en eiwitten, maar bieden wel wat calcium en ijzer, evenals vitamine C en A.
Toepassingen
Baby Gele pompoen met bloesems kan rauw of gekookt worden gegeten. Rauwe bloesems en de vrucht van de pompoen kunnen worden toegevoegd aan salades, geserveerd in een crudite of gewoon vers uit de hand worden gegeten. De meest populaire methode om de bloesems gekookt te bereiden, is door de bloesem gevuld met een verse kaas zoals chevre of ricotta te sauteren, pannen of frituren. De bloesems kunnen gemakkelijk van de steel van de vrucht worden verwijderd, waardoor dubbele bereidingen mogelijk zijn. Zowel de bloesems als het fruit kunnen worden toegevoegd aan quesadilla's, taco's, pizza's, soepen, frittata's en risotto. Gratis combinaties zijn onder meer smeltende kazen, poblano, anaheim en jalapeno chilipepers, maïs, tomaten, basilicum, gestoofd varkensvlees, zwarte bonen, room, champignons, eieren, knoflook, koriander, pijnboompitten, pepita's, olijfolie en lichte azijn. De houdbaarheid is erg kort. Eet onmiddellijk of bewaar één à twee dagen in een droge, luchtdichte verpakking.
Etnische / culturele info
In Latijns-Amerika zijn pompoenbloesems, ook wel bekend als flores de calabaza, een populair culinair item en zijn ze in het seizoen algemeen verkrijgbaar op de markt. In Mexico worden ze traditioneel gebruikt in gerechten als sopa Mexicana de flor de calabaza en flor de calabaza quesadillas. In zowel Mexico als Italië is een klassieke bereiding simpelweg vullen met kaas en frituren. Zoals met zoveel culinaire ingrediënten in de Latijnse en Italiaanse keuken, is de aanwezigheid van pompoenbloesems als voedsel voortgekomen uit het inherente principe dat alle eetbare plantaardige en dierlijke delen moeten worden gebruikt, niets wordt weggegooid.
Geografie / geschiedenis
Squash dateert uit de pre-Columbiaanse tijd en wordt verondersteld oorspronkelijk afkomstig te zijn uit Noord- en Zuid-Amerika. Columbus bracht in de 15e eeuw veel soorten pompoen, waaronder gele pompoenplanten en zaden, naar Europa. Zomersoorten squash zouden zich snel aanpassen aan de Italiaanse bodem, het klimaat en de smaakpapillen en een groot deel van de ontwikkeling ervan zou daar plaatsvinden. Bewijs van pompoenbloesems in de 16e eeuw is te vinden in het beroemde schilderij getiteld 'The Fruit Seller' van Vincenzo Campi, geschilderd in 1580. Het schilderij toont een vrouwelijke verkoper op de markt in Italië die verschillende soorten fruit verkoopt en in de rechterbovenhoek van het schilderij daar is een doos met peren en pompoen met bloesems eraan vast. Gele pompoenvariëteiten gedijen in de volle zon en bij warm weer en zijn productieve producenten die gemakkelijk een tuin en veld kunnen overnemen. Vrouwelijke bloemen die voorafgaand aan de bestuiving worden geplukt, zullen de productie van de plant afremmen.
