Beschrijving / smaak
Tropische chayote heeft een langwerpige, langwerpige vorm, gemiddeld 10-20 centimeter lang, en heeft een groter, bolvormig uiteinde dat iets taps toeloopt naar een dunner, afgerond uiteinde. De gladde, dunne huid heeft veel diepe inkepingen, plooien en rimpels die zich uitstrekken over de lengte van de pompoen en in kleur variëren van bleek tot donkergroen. Onder de taaie schil is het bleekgroene vruchtvlees stevig, knapperig en sappig en omhult het een klein, eetbaar wit zaadje met een subtiele nootachtige smaak. Tropische chayote is knapperig en waterig met een milde en lichtzoete, groene smaak die doet denken aan komkommer.
Seizoenen / beschikbaarheid
Tropische chayote is het hele jaar door verkrijgbaar.
Actuele feiten
Tropische chayote, botanisch geclassificeerd als Sechium edule, is de vrucht van een wijdverspreide wijnstok die tot vijftien meter lang kan worden en behoort tot de Cucurbitaceae of kalebasfamilie. Chayote wordt beschouwd als een pompoen en is genaturaliseerd in tropische gebieden over de hele wereld en is bekend onder vele namen, waaronder Sayote of Sayote in de Filippijnen, Labu Siam en Labu Jipang in Indonesië, Su Su in Vietnam en Sayongte of Fak Maeo in Thailand. Er zijn veel verschillende soorten chayote die worden gelabeld onder de generieke naam Tropical chayote, en ondanks de verschillende uiterlijke kenmerken hebben veel van de variëteiten een vergelijkbare milde, groene smaak. De hele chayote-plant is eetbaar, inclusief de pompoen, bloemen, wijnstokken, bladeren en wortels, en tropische chayote is een veelgebruikt ingrediënt in de Aziatische keuken dat wordt gebruikt om bijbehorende smaken te absorberen en een knapperige, frisse consistentie toe te voegen aan sterk gekruide gerechten.
Voedingswaarde
Tropische chayote is een uitstekende bron van vitamine C, een antioxidant die het immuunsysteem kan stimuleren en ook een goede bron is van vitamine B-6, foliumzuur, voedingsvezels, foliumzuur en kalium.
Toepassingen
Tropische chayote is het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals grillen, roerbakken, koken, stomen en bakken. Als hij jong is, kan de malse, knapperige pompoen in salades en slaws worden gesneden of versnipperd, in salsa worden gesneden of ingelegd voor langdurig gebruik. In Thailand wordt rauwe chayote soms gebruikt als vervanging voor groene papaja in som tam, een zoetzure salade die wordt beschouwd als het nationale gerecht van het land. Naarmate de pompoen rijpt, is de schil eetbaar, maar wordt deze meestal verwijderd omdat deze een taaie, taaie textuur heeft. Tropische chayote wordt vaak toegevoegd aan soepen, stoofschotels, curry's en stoofschotels, of wordt fijngehakt en gebruikt als vulling voor dumplings. Het kan ook worden geroerbakt of gebakken met andere groenten voor een extra knapperig element of gevuld en gebakken op dezelfde manier als een aardappel. Volledig rijpe tropische chayote kan worden gekookt en gepureerd of langzaam worden geroosterd als bijgerecht bij gebakken vis en witte rijst. Naast het fruit zijn de wijnstokken en bladeren ook eetbaar en worden ze in de volksmond geroerbakt of gemengd in salades en soepen. De pompoen is 2-4 weken houdbaar als hij in een papieren handdoek wordt gewikkeld en in een plastic zak in de koelkast wordt bewaard.
Etnische / culturele info
Tropische chayote is een populair ingrediënt in de Zuidoost-Aziatische keuken, omdat het gemakkelijk te vinden is op lokale markten en kan worden gebruikt in een breed scala aan toepassingen als een secundaire component. In Indonesië wordt de pompoen gekookt als een groente en verwerkt in labu siam tumis, dat is gesneden chayote gekookt met chilipepers, kruiden, aromaten, kokosmelk en laos om een pittig gerecht te maken dat wordt geserveerd met witte rijst. De pompoen kan ook worden gebruikt in sayur asem, een groentesoep met een breed scala aan ingrediënten zoals kool, rode bonen, maïs, jackfruit of chayote en wordt gekookt in een heldere bouillon. Naast het vinden van de pompoenen die in grote stapels zijn gestapeld en goedkoop worden verkocht op versmarkten, is tropische chayote een veel voorkomende tuinplant geworden die over muren, hekken en poorten kan groeien. Veel lokale bewoners oogsten de pompoenen uit hun tuinen en gebruiken deze om een frisse smaak en knapperige textuur te geven aan anders zware gerechten. Een favoriet thuisrecept in Indonesië met tropische chayote staat bekend als gado-gado, een verfrissende salade met ingrediënten zoals taugé, aardappelen, wortels, sperziebonen en chayote gemengd met een romige pindasaus.
Geografie / geschiedenis
Tropische chayote is een afstammeling van de originele chayote-variëteiten die inheems waren in Mexico en Midden-Amerika en voor het eerst werden gekweekt tijdens het Azteekse rijk in de pre-Columbiaanse tijd. De pompoen werd vervolgens via Europese ontdekkingsreizigers en immigranten over de wereld verspreid, voornamelijk tijdens de Colombiaanse uitwisseling in de 15e en 16e eeuw, en werd op grote schaal genaturaliseerd in de vochtige, tropische streken van Azië in de 18e en 19e eeuw. Toen de teelt in Azië begon, werden veel nieuwe variëteiten gekweekt en geselecteerd op basis van verschillende eigenschappen en groeigewoonten, maar velen worden nog steeds geëtiketteerd onder de generieke naam Tropical chayote. Tegenwoordig is tropische chayote in het wild te vinden en wordt verkocht op lokale markten en speciaalzaken in Azië, Zuidoost-Azië, Australië, Afrika en Midden- en Zuid-Amerika.
