Taranome-informatie, recepten en feiten

Beschrijving / smaak

Taranome zijn de jonge knoppen van de engelwortelboom. Lichtgroen van kleur, de toppen worden geplukt als ze ongeveer vijf centimeter lang zijn. De knop is klaar om van de boom te worden geoogst als deze open is en er groeit een nieuwe spruit van ongeveer 2,5 cm lang uit. Oudere, overgroeide Taranome hebben een bittere smaak, dus het is het beste om ze te oogsten als ze jong zijn. De tak die aan de knop is bevestigd, zal bedekt zijn met scherpe doornen, een kenmerk waar de engelwortel om bekend staat. In de kas gekweekte Taranome zijn minder zuur en bitter dan de wilde variant, maar missen de echte Taranome-smaak waarvoor ze worden gewaardeerd. Wild Taranome heeft vaak een transparant geleiachtig sap dat uit de snede komt.

Seizoenen / beschikbaarheid

In de kas geteelde Taranome zijn verkrijgbaar in de lente- en wintermaanden. Wilde Taranome zijn verkrijgbaar vanaf het voorjaar en duren tot in de vroege zomer.

Actuele feiten

Taranome is een lid van de Araliaceae-familie en zijn de nieuwe spruiten van de Japanse engelwortelboom. Botanisch bekend als Aralia spinosa is de engelwortelboom ook bekend als Hercules Club en Devil’s Walking Stick vanwege de aanwezigheid van scherpe doornen die zowel de stam als de takken van de boom bedekken.

Voedingswaarde

Taranome is rijk aan kalium waarvan is aangetoond dat het helpt om natrium uit het lichaam te verwijderen, wat ten goede komt aan mensen met hoge bloeddruk. Ze bevatten ook bètacaroteen, magnesium, fosfor en ijzer.

Toepassingen

Taranome worden meestal in Japan ondergedompeld en gebakken op tempura-wijze bereid. Ze kunnen ook worden gekookt en toegevoegd aan pasta- of rijstgerechten. Taranome zal snel bederven, daarom is het beter om ze op te eten zodra ze zijn geoogst. Als u ze echter iets langer wilt bewaren, blijven ze een paar dagen gekoeld bewaard als ze in krantenpapier worden gewikkeld en in een plastic zak met gaatjes worden gedaan. Voor langdurige opslag kunnen ze ook voorgekookt en ingevroren worden voor toekomstig gebruik.

Geografie / geschiedenis

Taranome worden op hydrocultuur gekweekt in de prefectuur Yamagada, de prefectuur Tokushima, de prefectuur Toyama en de prefectuur Shimane. Taranome wordt in Japan beschouwd als de koning van Sansai (eetbare wilde planten). Hoewel het kweken van Taranome populair is geworden onder boeren, zijn wilde Japanse engelwortelbomen overal in Japan te vinden in bergen en velden. De Medara-boom wordt vaak gebruikt om Taranome te laten groeien en is een soort Japanse engelwortelboom die minder doornen heeft dan veel andere Japanse engelwortelbomen.