Beschrijving / smaak
Tahitiaanse guaves zijn kleine vruchten van gemiddeld 4 tot 12 centimeter lang en hebben een ronde tot ovale vorm met gebogen uiteinden. De schil is glad tot halfruw, dun en stevig, en rijpt van groen naar goudgeel bij volwassenheid met af en toe bruine vlekken. Onder het oppervlak is het vruchtvlees waterig, korrelig, zacht en aromatisch, in kleur variërend van rood tot donkerroze met veel kleine gele zaadjes. Tahitiaanse guaves hebben een zoete, muskusachtige en tropische smaak met een matige zuurgraad.
Seizoenen / beschikbaarheid
Tahitiaanse guaves zijn het hele jaar door verkrijgbaar.
Actuele feiten
Tahitiaanse guaves, botanisch geclassificeerd als Psidium guajava, zijn tropische vruchten die behoren tot de Myrtaceae-familie. De zoetzure vruchten zijn ook bekend als Tuava-, Goyave- en Apple-guave, en hoewel ze niet inheems zijn in Frans-Polynesië, zijn guaves op de hele eilanden op grote schaal genaturaliseerd geworden. Tahitiaanse guaves werden aanvankelijk geplant als dichte struiken om eigendomsgrenzen in huistuinen te creëren, maar de agressieve aard van de plant leidde ertoe dat deze zich uitbreidde tot valleien, velden en langs wegen op de eilanden. Tegenwoordig worden guaves vaak beschouwd als een van de meest invasieve plantensoorten in Polynesië, maar ondanks hun verstoring van de natuurlijke landschappen, waarderen veel Tahitianen de vruchten vanwege hun medicinale aard en gebruiken ze het pittige, zoete vlees vaak in desserts, jam en sauzen voor zeevruchten. .
Voedingswaarde
Tahitiaanse guaves zijn een uitstekende bron van vitamine A en C, dit zijn antioxidanten die het immuunsysteem kunnen stimuleren en de productie van collageen in het lichaam kunnen verhogen. De vruchten bevatten ook kalium, ijzer, fosfor, magnesium, calcium en pectine. In Tahiti worden guaves gebruikt in raau Tahiti, een traditionele medicinale praktijk die guaves gebruikt om de spijsvertering te stimuleren, koorts te verminderen en siropen op smaak te brengen voor keelpijn.
Toepassingen
Tahitiaanse guaves zijn het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals bakken en koken. Het verse fruit kan recht uit de hand worden gegeten, soms bestrooid met zout of chilipoeder voor extra smaak, of ze kunnen in plakjes worden gesneden en in groene salades en fruitsalades worden gegooid. Tahitiaanse guaves kunnen ook in sap worden geperst, in smoothies worden gemengd of in sauzen, pasta's en puree worden gekookt. Deze puree kan worden verwerkt in desserts zoals cakes, pudding, taarten en muffins, of ze kunnen worden gebruikt om snoep, jam, marmelade en gelei op smaak te brengen, meestal geserveerd op pannenkoeken en toast. In Tahiti worden Tahitiaanse guaves in de volksmond gemengd tot glace de goyave, of guave-ijs, en ze worden ook gekookt tot dunne glazuren om over gegrilde zeevruchten te gieten. Tahitiaanse guaves passen goed bij fruit zoals aardbeien, ananas, kokosnoten, citrusvruchten, bananen en papaja, gember, honing, vanille, zeevruchten, gevogelte, varkensvlees en noten zoals macadamia, cashewnoten en hazelnoten. Het verse fruit rijpt op kamertemperatuur en als het eenmaal volwassen is, kunnen ze nog 2-3 dagen in de koelkast worden bewaard. Tahitiaanse guaves kunnen ook worden gepureerd en in de vriezer worden bewaard, gedehydrateerd en gemengd tot een poeder, of ingeblikt op siroop voor langdurige opslag.
Etnische / culturele info
In Papeete, de hoofdstad van Tahiti en Frans-Polynesië, serveert een markt voor foodtrucks, bekend als Place Vaiete, een breed scala aan unieke, lokale fusiongerechten. De markt bestaat uit verschillende foodtrucks, ook wel bekend als roulottes, wat Frans is voor 'caravan', met keukens die variëren van Frans, Chinees, Polynesisch tot Thais. Place Vaiete is een favoriete eetgelegenheid voor zowel de lokale bevolking als toeristen, en de markt promoot het gebruik van verse ingrediënten, waaronder zeevruchten, fruit, noedels en groenten. Een van de meest populaire Tahitiaanse bijgerechten op de markt, bekend als po'e, is een dichte, fruitpudding die traditioneel wordt geserveerd met verse kokoscrème. Po'e wordt vaak geconsumeerd als een vullende begeleiding bij visgerechten, en er zijn veel verschillende variaties op de pudding met tropisch fruit zoals Tahitiaanse guaves, papaja, bananen en pompoen.
Geografie / geschiedenis
Guaves zijn inheems in regio's van Midden-Amerika en Mexico en werden in de oudheid via migrerende volkeren naar Zuid-Amerika verspreid. Spaanse en Portugese ontdekkingsreizigers verzamelden vervolgens de vruchten uit tropisch Amerika en introduceerden de variëteiten in Afrika, Europa, Azië en het Caribisch gebied in de 16e en 17e eeuw. Deskundigen geloven dat guaves in de 18e eeuw in Frans-Polynesië arriveerden via zeelieden die uit Afrika kwamen en ook in de 19e eeuw via missionarissen uit Brazilië. Eenmaal geïntroduceerd, werden de vruchten snel genaturaliseerd en verspreidden ze zich over de eilanden waar ze tegenwoordig nog steeds in het wild groeien. Tahitiaanse guaves worden gevonden via verse lokale markten, supermarkten en speciale kruideniers in Frans-Polynesië. Ze groeien ook in huistuinen en in het wild in valleien, velden en langs bermen.
