Beschrijving / smaak
Tahiti-limoenen zijn grote vruchten met een gemiddelde diameter van 4 tot 6 centimeter en hebben een bolvormige, ovale tot eivormige vorm. De schil is glad, stevig, dun en glanzend, bedekt met kleine poriën, en rijpt van groen naar bleekgeel als hij volwassen is. Onder het oppervlak zit het vruchtvlees stevig vast aan de korst en is het waterig, zacht, bleekgroen, en door dunne, witte vliezen verdeeld in 8 tot 10 segmenten. Het vruchtvlees is ook zeer aromatisch en pitloos, of het kan een paar crèmekleurige zaden bevatten. Tahiti-limoenen hebben een zure, heldere en subtiel zoete, groene smaak.
Seizoenen / beschikbaarheid
Tahiti-limoenen zijn het hele jaar door verkrijgbaar.
Actuele feiten
Tahiti-limoenen, botanisch geclassificeerd als Citrus latifolia, zijn zure vruchten die behoren tot de Rutaceae-familie. Hoewel de naam Tahiti de vruchten een tropische reputatie geeft, zijn Tahiti-limoenen, beter bekend als Perzische limoenen, een oude vrucht uit Azië die zich over de hele wereld heeft verspreid door exploratie, handel en immigratie. Tijdens de wereldwijde expansie van het fruit kregen Tahiti-limoenen hun exotische naam na de introductie van de limoen van Tahiti naar Californië in de 19e eeuw. In de loop van de tijd zijn Tahiti-limes een favoriete cultivar onder telers geworden en zijn ze een van de meest commercieel gekweekte variëteiten op de moderne wereldmarkten. Tahiti-limoenen zijn over het algemeen pitloos, sappig, hebben een uitgebreide opslagcapaciteit en vertonen aanpasbare groeikenmerken. Bij de consumenten zijn de vruchten favoriet vanwege hun scherpe en zure smaak en worden ze zowel in culinaire toepassingen als in de mixologie gebruikt
Voedingswaarde
Tahiti-limoenen zijn een uitstekende bron van vitamine C, een antioxidant die het immuunsysteem kan stimuleren en de productie van collageen in het lichaam kan verhogen. De vruchten zijn ook een goede bron van voedingsvezels, die de spijsvertering kunnen helpen reguleren en mineralen zoals calcium, ijzer, kalium, koper, magnesium en fosfor bevatten. Zowel de korst als het vruchtvlees bevatten fytochemische polyfenolen en terpenen, met name limoneen, dat de vrucht zijn citrusaroma geeft. De vluchtige oliën die uit de schil worden gehaald, worden gebruikt in aromatherapie, huidproducten en parfums.
Toepassingen
Tahiti-limoenen zijn het meest geschikt voor verse toepassingen, en zowel het sap als de schil worden gebruikt om heldere, zure smaken aan gerechten toe te voegen. De zure vruchten worden in veel verschillende keukens over de hele wereld gebruikt als natuurlijke malser en marinade voor vlees, en ze kunnen als afwerkingssmaak over elk gerecht worden geperst. Tahiti-limoensap kan ook worden gebruikt om salsa en guacamole op smaak te brengen, verdubbelt als een anti-bruiningsmiddel voor de avocado, en roer het door azijn, dressings en sauzen voor extra zuurgraad. De schil van de korst wordt gewoonlijk gemengd met sap in gebak, curries, soepen en stoofschotels, of wordt gebruikt om rijst op smaak te brengen. Naast culinaire toepassingen wordt Tahiti-limoensap commercieel geproduceerd voor limeade en sapconcentraat en is het een belangrijke smaakstof in cocktails. In het Midden-Oosten worden Tahiti of Perzische limoenen in de volksmond geblancheerd in zout water en gedroogd in de zon. Dit proces verandert de vruchten in een geconcentreerde smaakstof die gedurende langere tijd kan worden bewaard. Gedroogde Tahiti-limoenen kunnen worden geplet of vermalen tot een poeder en worden verwerkt in stoofschotels, soepen en rijst. Tahiti-limoenen passen goed bij kruiden zoals koriander, oregano en tijm, kokosmelk, komkommers, tomaten, bloemkool, boerenkool, avocado, tuinbonen, specerijen zoals kurkuma, komijn en kerriepoeder, zeevruchten en vlees zoals varkensvlees, rundvlees, gevogelte en lamsvlees. De vruchten zijn 1-2 weken houdbaar als ze op kamertemperatuur worden bewaard en 3-4 weken als ze in een plastic zak in de groentelade van de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
In Tahiti worden limoenen gebruikt in het nationale gerecht dat bekend staat als iaota, een unieke maaltijd die verse vis combineert met limoensap, kokosroom en groenten. Iaota is ook bekend als poisson cru, wat zich vertaalt uit het Frans naar 'rauwe vis', en de meest populaire vis in het gerecht is tonijn. Naast rauwe vis kan ioata worden gemaakt met andere zeevruchten zoals inktvis, garnalen, krab en zee-egel, en het gerecht is bedoeld om de verse, lokale ingrediënten op het eiland te benadrukken. Tahitianen zijn erg trots op iaota, en het gerecht is op grote schaal te vinden in luxe eetgelegenheden tot kleine eetcabines langs het strand.
Geografie / geschiedenis
Men neemt aan dat Tahiti-limoenen inheems zijn in Azië in een gebied dat wordt beschreven als de Indo-Maleisische regio, die zich uitstrekt van India tot Zuidoost-Azië, inclusief de Filippijnen, Maleisië en Indonesië. Hoewel de exacte oorsprong van de variëteit onbekend is, werd aangenomen dat Tahiti-limoenen in de 10e eeuw door Perzië en naar het westelijke Middellandse Zeegebied door kruisvaarders naar Noord-Afrika en het oostelijke Middellandse Zeegebied waren gebracht en in de 11e en 12e eeuw. De limoen bleef zich verspreiden en werd door Portugese ontdekkingsreizigers in Brazilië geïntroduceerd, waar het vervolgens in het begin van de 19e eeuw naar Australië en Tahiti werd gebracht. Van Tahiti werden de limoenen eind 19e eeuw geïntroduceerd in Californië en Florida, waar ze op grote schaal werden verbouwd in boomgaarden in Florida, ter vervanging van de Mexicaanse limoen. Tegenwoordig worden Tahiti-limoenen over de hele wereld geteeld en commercieel geteeld in Mexico, Florida, Brazilië, regio's van Midden-Amerika en Israël. De limoenen zijn overal verkrijgbaar via supermarkten, speciale kruideniers en boerenmarkten en zijn ook een populaire variëteit in de huistuin.
Recept Ideeën
Recepten met Tahiti Limes. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
| Vraag het Sarah | Tahitiaanse limoentaart |
