Beschrijving / smaak
Worstvruchten kunnen erg groot worden, met een gemiddelde lengte van 30 tot 99 centimeter en een diameter van 15 tot 20 centimeter, en hebben een cilindrische vorm met afgeronde uiteinden. De huid is ruw, dik, hard en varieert in kleur van bruin, grijs tot grijsgroen. Onder het oppervlak is het vruchtvlees erg dicht, vezelig en ivoor tot lichtgroen, met veel lichtbruine, ovale zaden. Worstvruchten zijn giftig als ze rauw zijn en moeten worden gekookt, en ontwikkelen een neutrale, ietwat samentrekkende smaak met bittere ondertonen.
Seizoenen / beschikbaarheid
Worstvruchten hebben verschillende seizoenen wanneer ze op het noordelijk en zuidelijk halfrond worden gekweekt. In zijn geboorteland, Afrika bezuiden de Sahara, worden de vruchten in de zomer tot en met de vroege winter geoogst.
Actuele feiten
Worstvruchten, botanisch geclassificeerd als Kigelia Africana, zijn houtachtige bessen die in clusters groeien die aan lange, touwachtige stengels vastzitten en aan de takken van een grote, snelgroeiende boom bungelen. In Afrika worden Kigelia Africana-bomen vaak aangetroffen naast watermassa's, waaronder rivieren, beken en vijvers, en de bomen worden ook gezien langs uiterwaarden in de Afrikaanse savanne. De bomen gedijen vaak in ruwe omgevingen, en onder inheemse stammen worden planten die nauw verbonden zijn met waterbronnen als heilig beschouwd en hebben ze veel levengevende eigenschappen. Het fruit, de bloemen, de bladeren en het hout van de boom worden gebruikt in traditionele medicinale praktijken, en geen enkel deel van de boom wordt verspild, omdat het ook wordt gebruikt voor bouwmaterialen en culinaire doeleinden. Kigelia Africana-bomen staan hoog aangeschreven als een sierboom, geliefd om zijn karmozijnrode, hangende bloemen die 's nachts bloeien. De bestoven bloemen maken plaats voor de langwerpige vruchten, die meer dan negen kilo kunnen wegen, en zowel de bloemen als de vruchten zijn een belangrijke voedselbron voor inheemse diersoorten zoals primaten, nijlpaarden, giraffen en olifanten.
Voedingswaarde
Worstvruchten zijn een goede bron van fosfor en essentiële vetzuren en het is bekend dat ze antimicrobiële eigenschappen hebben, die de symptomen van eczeem en huidirritaties kunnen helpen verminderen wanneer ze topisch worden aangebracht. In Afrika wordt de vrucht ook vaak gekookt, tot poeder vermalen, met olie tot een pasta gemaakt en op het gezicht aangebracht om de huidskleur te verbeteren. Naast de vruchten leveren de bladeren van de boom magnesium, ijzer, aminozuren en calcium.
Toepassingen
Worstvruchten zijn giftig als ze rauw zijn en moeten voor consumptie worden gekookt. De vruchten worden voornamelijk beschouwd als een medicinaal ingrediënt, maar ze worden soms gegeten door te braden, bakken, drogen of fermenteren. Gekookte worstvruchten worden vaak geconsumeerd met andere geoogste ingrediënten zoals fruit, noten en wortels, en kunnen worden verwerkt in maaltijden van gestoofd vlees, pap of koolhydraatrijke producten zoals rijst, bonen en aardappelen. De zaden kunnen ook worden geroosterd en geconsumeerd als een nootachtige, knapperige snack. In Centraal-Kenia worden worstvruchten gebruikt om het fermentatieproces van een lokaal bier te versnellen. De vruchten moeten voor gebruik in de zon worden gedroogd en afhankelijk van de maker worden ze soms behandeld met honing en bijenpollen of gefermenteerd in suikerrietsap en opnieuw gedroogd om gifstoffen te verwijderen. De vruchten worden vervolgens tot een mengsel gecombineerd en achtergelaten om het fermentatieproces te voltooien, waardoor een scherpe, lichtzure drank ontstaat, en de drank wordt traditioneel geconsumeerd tijdens grote bijeenkomsten en lokale evenementen. Worstvruchten zijn een paar weken houdbaar als ze in hun geheel en ongesneden op een koele, droge en donkere plaats worden bewaard.
Etnische / culturele info
In Afrika zijn worstvruchten diep verweven met de cultuur en het levensbloed van veel stammen. De boom wordt als heilig gezien en belangrijke bijeenkomsten, vergaderingen en rituelen worden vaak aan de voet van de boom gehouden. Sommige stammen geloven ook dat de vruchten een symbool zijn van menselijke lichamen, en wanneer iemand onverwachts sterft buiten de stam, wordt een vrucht begraven in plaats van het lichaam. Behalve voor spirituele toepassingen, worden worstvruchten veel gebruikt vanwege hun taaie, buitenste schil, en de vruchten worden uitgehold en verwerkt tot kommen en containers. Ze zijn ook uitgehouwen in relikwieën, poppen en instrumenten, en het vruchtvlees van de vrucht wordt gebruikt om een rode textielverf te produceren.
Geografie / geschiedenis
Worstvruchten komen oorspronkelijk uit Afrika bezuiden de Sahara en groeien al sinds de oudheid in het wild. De zaden van de bomen werden door mensen verspreid naar Australië, de Filippijnen en Azië, waar het grotendeels genaturaliseerd werd in heel India. Tegenwoordig worden worstvruchten nog steeds als enigszins zeldzaam beschouwd, gelokaliseerd in geselecteerde regio's over de hele wereld, maar ze zijn ook in beperkte mate te vinden via gespecialiseerde telers in de Verenigde Staten. Kigelia Africana-bomen worden met name gekweekt in het San Diego Safari Park and Zoo in San Diego, Californië.
