Beschrijving / smaak
Pacific crabapples zijn klein van formaat, gemiddeld twee centimeter in diameter, en zijn rond tot langwerpig van vorm met lange, dunne en slanke lichtbruine stengels. De wasachtige, glanzende huid is taai en verandert van groen in tinten roze, geel en paarsrood als ze volwassen is. Er zijn ook prominente lenticellen verspreid over het gladde oppervlak. Het vruchtvlees is ivoor, knapperig en stevig en omsluit een kleine centrale holte met kleine, bruine, niet-eetbare zaadjes. Als ze rijp zijn, zijn Pacific crabapples knapperig met een scherpe, zure smaak. Naast de vrucht dragen Pacifische crabapple-bomen diepgroene, ovale bladeren met getande randen en geurige, witroze bloesems in de lente.
Seizoenen / beschikbaarheid
Pacific crabapples zijn verkrijgbaar in de herfst tot en met winter.
Actuele feiten
Pacific crabapples, botanisch geclassificeerd als Malus fusca, zijn de vruchten van een kleine, bladverliezende boom of struik die tot twaalf meter hoog kan worden en behoren tot de Rosaceae-familie. Pacific crabapples, ook bekend als de Oregon crabapple, zijn de enige crabapple-soorten die inheems zijn in British Columbia en worden aangetroffen in vochtige bossen naast beekjes, lakebeds en rivieren. Deze crabapples hebben een rijke geschiedenis in het leveren van voedsel aan de First Nation-stammen in British Columbia, en tegenwoordig worden ze commercieel gekweekt voor distributie in Noord-Amerika. Pacific crabapples hebben de voorkeur vanwege hun scherpe smaak en worden vaak gebruikt in jam en gelei.
Voedingswaarde
Pacific crabapples bevatten vezels, vitamine C, ijzer, kalium en magnesium.
Toepassingen
Pacific crabapples zijn het meest geschikt voor zowel rauwe als gekookte toepassingen zoals koken of bakken. Ze kunnen rauw worden geconsumeerd voor een scherpe, knapperige hap, of ze kunnen worden gekookt met honing en gepureerd om een vulling te creëren voor desserts zoals broodpudding of taarten. Ze worden ook vaak gekookt en gekookt tot jam en gelei, of gedroogd en gebruikt als rozijnen op salades en in stoofschotels. Een uniek kenmerk van de Pacific crabapple is hun vermogen om een zoetere smaak te ontwikkelen. Bewaard in een cederhouten doos onder water, zorgt de zuurgraad van de appel ervoor dat het fruit zachter en zoeter wordt, terwijl het vruchtvlees ook bewaard blijft voor langdurig gebruik. Pacific crabapples passen goed bij ahornsiroop, honing, kaneel, nootmuskaat, kruidnagel en vanille. Ze zijn een paar weken houdbaar als ze in een plastic zak in de koelkast worden bewaard.
Etnische / culturele info
Pacific crabapple-bomen waren een belangrijke voedselbron, medicinaal ingrediënt en constructiemateriaal voor de First Nation-volkeren in British Columbia. Veel van de stammen, zoals de Makah, schilden de schors en weken ze in water om een brouwsel te maken en dronken het om de symptomen van darmproblemen te verminderen. De Samish- en Swinomish-stammen kookten de schors ook om wonden te reinigen en buikpijn te verminderen. Naast de geneeskrachtige elementen van de schors, werden de crabapples gebruikt als voedselbron, meestal rauw of geconserveerd geconsumeerd, en werd het hout gebruikt om gereedschappen te maken zoals hamers, handvatten en strikken.
Geografie / geschiedenis
Pacific crabapples komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika en groeien al sinds de oudheid in het wild langs de kust en ten westen van de Cascade-bergen. Tegenwoordig worden Pacifische crabapples nog steeds in het wild aangetroffen en worden ze ook gekweekt, verkrijgbaar bij boerenmarkten en speciale kruideniers in British Columbia, Canada en de Verenigde Staten.
Recept Ideeën
Recepten met Pacific Crabapples B.C .. Een is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
