| Rutiz Farms | Startpagina |
Beschrijving / smaak
Nieuw-Zeelandse spinazie is een bossige, snelgroeiende vaste plant met donzige, driehoekige bladeren. Vanwege de sappige aard van de bladeren, wordt Nieuw-Zeelandse spinazie af en toe ‘ijsplant’ genoemd. De smaak lijkt erg op gewone spinazie als hij jong is, maar wordt bitter en scherp als hij volgroeid is.
Seizoenen / beschikbaarheid
Nieuw-Zeelandse spinazie is verkrijgbaar tijdens de nazomermaanden.
Actuele feiten
Nieuw-Zeelandse spinazie, botanisch bekend als Tetragonia tetragonioides, is geen familielid van gewone spinazie, zoals de naam doet vermoeden. In plaats daarvan wordt het geclassificeerd in een geheel eigen geslacht en behoort het tot de familie Aizoaceae, gewoonlijk de familie van ijsplanten of vijgengoudsbloemen genoemd. Ook bekend als Maori-spinazie voor de inheemse bevolking van Nieuw-Zeeland, gedijt deze vaste plant in de hitte, terwijl gewone spinazie dat niet doet. Meer dan tweehonderd jaar lang was Tetragonia de enige geëxporteerde groente die inheems in Australië of Nieuw-Zeeland was.
Voedingswaarde
Qua voedingswaarde vergelijkbaar met traditionele spinazie, bevat Nieuw-Zeelandse spinazie grote hoeveelheden vitamine A en C. Nieuw-Zeelandse spinazie heeft een evenwicht tussen calcium en fosfor, waardoor het ideaal is voor de opname van calcium in het lichaam. Laag in eiwitten, koolhydraten en calorieën, Nieuw-Zeelandse spinazie is een geweldige aanvulling op een uitgebalanceerd dieet.
Toepassingen
Nieuw-Zeelandse spinazie kan worden gebruikt als gewone spinazie in verschillende toepassingen, rauw, gebakken, gestoomd of gestoofd. Deze bladgroente wordt vaak lokaal gefoerageerd, waar hij gedijt. Maak salades of gebruik als bed voor vlees en vis. Sauteer en combineer met kazen en kruiden om kip of varkensvlees te vullen. Voeg bladeren toe aan soepen of stoofschotels of voeg gekookte Nieuw-Zeelandse spinazie toe aan lasagne.
Etnische / culturele info
Nieuw-Zeelandse spinazie bevat een hoog gehalte aan oxaalzuur dat het vermogen van het lichaam om andere voedingsstoffen op te nemen kan remmen, en moet worden vermeden door mensen die vatbaar zijn voor het ontwikkelen van nierstenen. Koken kan de groente van oxaalzuur verminderen en soms verwijderen.
Geografie / geschiedenis
Nieuw-Zeelandse spinazie werd voor het eerst aan de wereld geïntroduceerd in de 18e eeuw door Captain Cook na het verkennen van de kusten van Nieuw-Zeeland. Het werd ontdekt, hoewel niet zo veel gebruikt door de inheemse Maori die het eilandland bewonen. De bemanning van kapitein Cook ontdekte dat de nieuwe fabriek effectief was in het bestrijden van de symptomen van scheurbuik en werd later aan boord genomen voor de bemanning van de Endeavour. Nieuw-Zeelandse spinazie werd uiteindelijk teruggebracht naar Engeland, waar het in 1772 werd geïntroduceerd door ontdekkingsreiziger en botanicus Sir Joseph Banks. Inheems in Nieuw-Zeeland, Australië, Japan en sommige delen van Zuid-Amerika, is het zeer robuust, groeit het goed in droogte of in kustzoutrijke bodems, niet aangetast door insecten of ongedierte. Nieuw-Zeelandse spinazie wordt ook aangeplant als een effectieve bodembedekker, vanwege zijn vermogen om laag bij de grond te groeien en zijn aantrekkelijke uiterlijk. Gewone spinazie heeft de neiging om te bouten of te verwelken in de hitte. Nieuw-Zeelandse spinazie gedijt goed in warme omstandigheden.
Recept Ideeën
Recepten met Spinazie uit Nieuw-Zeeland. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
