| Mud Creek Ranch |
Beschrijving / smaak
Japanse bittere sinaasappels zijn klein tot middelgroot, hebben een gemiddelde diameter van 2-5 centimeter en zijn rond tot afgeplat van vorm. De schil heeft een donzige laag die zorgt voor een vage textuur en is stevig, en verandert van groen naar geel als hij volwassen is. Onder het oppervlak van de korst bevindt zich een wit merg dat aan het vlees kleeft en sponsachtig is met een katoenachtig gevoel. Het vruchtvlees is aromatisch en bevat veel crèmekleurige zaden en is door dunne, witte vliezen verdeeld in 9-10 segmenten. Japanse bittere sinaasappels zijn erg zuur en hebben een bittere, zure citroensmaak met Earl Grey-nuances.
Seizoenen / beschikbaarheid
Japanse bittere sinaasappels zijn verkrijgbaar in de late winter tot het vroege voorjaar.
Actuele feiten
Japanse bittere sinaasappels, botanisch geclassificeerd als Poncirus trifoliata, zijn kleine, zure vruchten die groeien aan bladverliezende, met doornen beladen bomen die meer dan zes meter hoog kunnen worden en behoren tot de Rutaceae-familie. Ook bekend als de winterharde sinaasappel, trifoliate sinaasappel, vliegende draak bittere sinaasappel en Chinese bittere sinaasappel, Japanse bittere sinaasappels verschillen van andere citrusvruchten en worden niet beschouwd als 'echte citrusvruchten', maar zijn een van de weinige winterharde sinaasappelsoorten die geschikt zijn voor koudere klimaten. Japanse bittere sinaasappels zijn populaire sierbomen in Azië en Noord-Amerika, gebruikt vanwege hun ongewoon gedraaide, strak geweven takken, en zijn ook favoriet vanwege hun winterhardheid, worden gebruikt als ouderfruit bij het kweken van nieuwe citrus en is een van de oudste gebruikte onderstamvariëteiten. in de citrussector vandaag.
Voedingswaarde
Japanse bittere sinaasappels zijn een uitstekende bron van vitamine C en flavonoïden en bevatten ook calcium, fosfaat, vitamine A en thiamine.
Toepassingen
Japanse bittere sinaasappels hebben een extreem zure smaak en zijn het meest geschikt voor het maken van sap, snoep en sudderen. Net als de Sevilla-sinaasappel, maakt het uitzonderlijk scherpe sap van de Japanse bittere sinaasappel het over het algemeen minder wenselijk om als vers etende sinaasappel te gebruiken. Om de zure smaken in evenwicht te brengen, kan de korst worden gekonfijt of gedroogd en tot poeder worden vermalen voor langdurig gebruik als smaakmaker. Het fruit kan ook worden verwerkt tot marmelade, siroop, jam en gelei vanwege het hoge pectinegehalte. Naast gekookte toepassingen kunnen Japanse bittere sinaasappels worden geperst en gebruikt om vruchtendranken zoals citrusvruchten en cocktails op smaak te brengen, of het kan worden gebruikt om ijs op smaak te brengen. Het fruit blijft tot twee weken houdbaar bij kamertemperatuur en tot een maand als het in de koelkast wordt bewaard.
Etnische / culturele info
In Japan worden Japanse bittere sinaasappelen gebruikt als de primaire onderstam voor satsuma-mandarijnen, het belangrijkste exportproduct van het land. Het wordt ook in de traditionele Chinese geneeskunde gebruikt om de symptomen van verkoudheid, kiespijn en jeukende huid te verminderen. In Noord-Amerika wordt de Japanse bittere sinaasappelboom gevierd als een haag voor landschapsarchitectuur die wordt gebruikt als een barrière voor eigendomsgrenzen en om dieren uit tuinen te houden. De dichte, kronkelende takken dragen lange doornen die indringers tegenhouden en zijn winterhard, waardoor de takken in compacte vormen gesnoeid kunnen worden.
Geografie / geschiedenis
Japanse bittere sinaasappels komen oorspronkelijk uit Noord-China en Korea en werden vervolgens ergens vóór de 8e eeuw in Japan geïntroduceerd. Aan het einde van de 19e eeuw werden Japanse bittere sinaasappels geïntroduceerd in Noord-Amerika en werden ze een van de meest populaire onderstammen voor andere citrusvariëteiten in Californië. Tegenwoordig groeien Japanse bittere sinaasappels in het wild en in huistuinen in Japan, Korea, China, Australië, Argentinië en de Verenigde Staten.
