Beschrijving / smaak
Wilde venkel is gemakkelijk te herkennen, zelfs van een afstand, vanwege zijn lange, piepende veerachtige blad. Planten die duidelijk onbeheerd zijn, kunnen een lengte bereiken van drie tot drie meter. De plant bevat dikke, geribbelde, holle stengels die groeien uit de gewortelde bol (bekend als de kroon). De gelaagde groene takken en gevederde bladeren ontkiemen uit de stengels. Naarmate de plant volwassen wordt, ontstaat er een parapluvormig cluster van felgele bloemen, die uiteindelijk in zaad veranderen. Elk element van de wilde venkelplant van kroon tot bloem tot zaadje is eetbaar. Wilde venkel heeft zoete maar krachtige dropachtige aroma's en smaken met ondertonen van munt en citrus.
Seizoenen / beschikbaarheid
Wilde venkel is het hele jaar door te vinden in gematigde klimaten.
Actuele feiten
Wilde venkel, botanisch bekend als Foeniculum vulgare, is geclassificeerd als een kruidachtig overblijvend kruid. Vaste planten produceren elk jaar planten. Wilde venkel is een lid van de Umbelliferae-familie, waartoe ook dille, anijs, komijn, karwijzaad en andere kruiden behoren. Venkelplanten produceren hermafrodiete bloemen, met zowel mannelijke als vrouwelijke delen. Wilde venkel staat bekend om zijn invasieve karakter, omdat het zich voortplant vanuit zowel de wortelkroon als het zaad. Zowel wilde als gedomesticeerde venkel vallen in de categorie met anijsachtige culinaire eigenschappen. Dit komt door hun hoge potentie van de vluchtige verbindingen anethol en estragol. Kruiden zoals basilicum, munt, selderij en kervel hebben dezelfde vluchtige verbindingen.
Toepassingen
Wilde venkel is geheel eetbaar, al wordt duidelijk aangeraden de plant voor gebruik grondig te wassen. Het kan voor verschillende toepassingen worden gebruikt en vanwege het lange groeiseizoen kan het worden gebruikt in een schijnbaar oneindig aantal recepten gedurende vele seizoenen met veel seizoensgebonden ingrediënten. Het kan rauw worden gegeten, gestoofd, gekarameliseerd, geroosterd en gepureerd tot soepen en sauzen. Gratis ingrediënten zijn prei, knoflook, sjalotten, wortelgroenten, artisjokken, spek, kikkererwten, room, witlof, tomaten, verse kazen zoals burrata en feta, verse kruiden zoals basilicum, munt, dragon en peterselie en specerijen zoals karwij, komijn en mosterdzaad. Wilde venkel is een typisch compliment voor zeevruchten, vooral schaaldieren en tweekleppigen zoals sint-jakobsschelpen en oesters.
Geografie / geschiedenis
Wilde venkel komt oorspronkelijk uit de Middellandse Zee, van westelijk Turkije tot Spanje en Marokko. Zijn agressieve karakter categoriseert het ook als invasief in wijdverspreide regio's van Noord- en Zuid-Amerika, Zuid-Afrika en delen van Oceanië en de Britse eilanden. Verwar wilde venkel niet met gifhemlock, die de neiging heeft om op soortgelijke terreinen in de buurt van water of in vochtige grond te groeien. Poison hemlock is ook lang (ongeveer drie tot zes voet), zijn differentiatie zijn paarse vlekken op de hoofdsteel, het is sterk vertakt met kleine schermen met witte bloemen. De beste manier om onderscheid te maken tussen het en wilde venkel, het gebladerte verpletteren, handschoenen dragen. Gifhemlock bevat coniine, een gifstof dat door de huid kan worden opgenomen. De grootste weggeefactie is dat Poison hemlock muf en muf ruikt.
Recept Ideeën
Recepten met Foraged Wild Fennel. Een daarvan is het gemakkelijkst, drie is moeilijker.
