Beschrijving / smaak
Bloeiende tijm is een volwassen tijmplant, die de bloeifase heeft bereikt. Tijm groeit als een kleine struik en wordt ongeveer twintig centimeter hoog. De vertakte en houtachtige stengels groeien dicht bij elkaar, waarbij de toppen van de stengels malser zijn dan de basis. De bladeren zijn erg klein, slechts enkele millimeters groot, en groeien in geclusterde paren met tussenpozen langs de stengels. De bloemen bloeien langs de stengel, genesteld tussen de bladeren. Ze zijn vaak paars, maar kunnen afhankelijk van de variëteit roze of wit zijn. De kleine, paarse bloemen van Bloeiende tijm bieden een balsamico-geur en citrussmaak met vleugjes munt.
Seizoenen / beschikbaarheid
Bloeiende tijm is verkrijgbaar in het vroege voorjaar en de late zomermaanden.
Actuele feiten
Tijm is een veelgebruikt culinair en aromatisch kruid, dat ook wordt gekweekt vanwege zijn sier- en eetbare paarse bloemen. Botanisch bekend als Thymus vulgaris, tijm zit in de muntfamilie. De naam ‘Bloeiende tijm’ wordt gebruikt om de plant in volle bloei te beschrijven, wanneer deze het meest aromatisch is, wordt de smaak van de bladeren versterkt door de aanwezigheid van de bloemen. Tijm verliest zijn aroma en smaak niet als hij bloeit, zoals sommige kruiden dat vaak doen. Er wordt gezegd dat honing van de nectar van bloeiende tijm kan wedijveren met die van lavendelhoning.
Voedingswaarde
Bloeiende tijm bevat aanzienlijke hoeveelheden vitamine A en B-complex, evenals mineralen zoals calcium, kalium en magnesium. De rijpe toppen van Bloeiende tijm bevatten een essentiële olie die voornamelijk bestaat uit natuurlijke verbindingen thymol en carvacrol, die de bladeren en bloesems van Bloeiende tijm hun aroma en smaak geven. Het kruid bevat ook tannines, bittere verbindingen en organische zuren, die samen met thymol en carvacrol spijsverteringsvoordelen bieden, evenals antibiotische, antibacteriële en antioxiderende eigenschappen. Over het algemeen wordt aangenomen dat het innemen van tijm ideaal is om een goede gezondheid te behouden.
Toepassingen
Tijm staat erom bekend dat het kookt als een van de belangrijkste ingrediënten in Provençaalse kruiden, en is ook een van de hoofdingrediënten in een kruidenzakje voor soepen, bouillon en sauzen, ook wel een 'bouquet garni' genoemd. Bloeiende tijm kan niet alleen voor deze toepassingen worden gebruikt, maar ook voor andere die het gebruik van het verse kruid vereisen. De kleine bloemen geven dezelfde smaak als de bladeren in elk gerecht en voegen ook een vleugje kleur toe. Knijp bloemen en bladeren af om te gebruiken als smaakvolle garnering op salades, soepen of quiches. De bloemen worden vaak gebruikt om kruidenboter of smeersels te versterken. Bewaar bloeiende tijm, in plastic gewikkelde takjes tot een week in de koelkast. Spoel voor gebruik voorzichtig af onder koud water. Bloeiende tijm kan in een luchtdichte verpakking tot zes maanden worden gedroogd en bewaard.
Etnische / culturele info
Door de geschiedenis heen is tijm door verschillende culturen gebruikt voor dingen die niets met voedsel te maken hebben. De naam 'tijm' in zijn Griekse vorm betekende 'fumigeren', aangezien het kruid vaak werd verbrand als een insecten- en 'ander giftig wezen' -afweermiddel. In het oude Rome werd tijm gebruikt om melancholie te behandelen en in de middeleeuwen werd gedacht dat het de gebruiker kracht en moed bezorgde. De bloeiende toppen van tijm worden geoogst voor de essentiële oliën die ze bevatten. De verbindingen in de olie geven de plant antibacteriële, fungicide en antiseptische eigenschappen die zich goed vertalen in natuurlijke toepassingen voor deodorant, mondwater, zeep en tandpasta's. De bloemen worden vaak gebruikt in potpourri- of kruidenzakjes voor kasten en lades.
Geografie / geschiedenis
Bloeiende tijm is inheems in de landen die grenzen aan de Middellandse Zee, Zuid-Frankrijk, Italië en Spanje. Wilde tijm werd door Carl Linnaeus voor het eerst geclassificeerd als Thymus serpyllum en de variëteit die tegenwoordig bekend staat als 'tuintijm' is er waarschijnlijk van afstammen. In totaal zijn er meer dan 30 soorten tijm. Verspreid over Europa door ontdekkingsreizigers, reizigers en legers, werd tijm tegen het midden van de 16e eeuw algemeen verbouwd in Engeland. Tijm werd door ontdekkingsreizigers naar Amerika verspreid en wordt nu door de USDA als inheems beschouwd in de kustgebieden van de Verenigde Staten en Canada. Door de eeuwen heen is het kruid in veel van de gematigde klimaten over de hele wereld geïntroduceerd. Het kruid is groenblijvend en groeit als een vaste plant en is bestand tegen een breed temperatuurbereik.
