Costard Apples Informatie, recepten en feiten

Beschrijving / smaak

Costard-appels zijn groot en langwerpig met opvallende richels of ribben die over de hele lengte van de vrucht lopen. De groen tot gele huid is wasachtig en glad met zware rode strepen. Het bleekwitte tot crèmekleurige vruchtvlees is stevig, vochtig en geurig wanneer het wordt gesneden. Er is ook een centrale taaie en vezelige kern die stervormig is wanneer deze in tweeën wordt gesneden met een paar, lichtbruine zaden. Costard-appels zijn sappig en knapperig met zoete en pittige smaken.

Seizoenen / beschikbaarheid

Costard-appels zijn verkrijgbaar in de herfst.

Actuele feiten

Costard-appels worden beschouwd als de op een na oudst bekende Engelse appel (Malus domestica). De exacte vrucht die overeenkomt met de naam Costard is vaak verward en moeilijk te traceren door verschillende eeuwen geschiedenis. Ze worden soms aangezien voor de Catshead-appel, en sommigen beweren dat de meeste appels die tegenwoordig Costards worden genoemd, eigenlijk Catsheads zijn. Custardappels zijn een heel andere vrucht, die geen verband houdt met Malus domestica.

Voedingswaarde

Een middelgrote appel bevat ongeveer 17% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voedingsvezels, belangrijk voor een gezonde spijsvertering, en 15% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C, cruciaal voor een gezond immuunsysteem en een gezonde huid. Appels bevatten geen vet, cholesterol of natrium en weinig calorieën.

Toepassingen

Costard-appels zijn een dessertvariant, worden uit de hand vers gegeten en kunnen ook als kookappel worden gebruikt.

Etnische / culturele info

De naam 'Costard' komt waarschijnlijk van het Latijnse woord 'costa', wat rib betekent. Costard-appels hebben prominente ribbels, wat leidt tot zijn naam. Het moderne Britse woord 'costermonger', of iemand die producten van een straatkar verkoopt, komt van de naam van de appel.

Geografie / geschiedenis

De eerste vermelding van Costard-appels in de geschiedenis was in 1292, in de officiële archieven van de Engelse koning Edward de Eerste. Men denkt dat Costards oorspronkelijk Engels zijn, maar ze zijn misschien eerst uit Frankrijk gekomen en werden later geïntroduceerd in Engeland na de Normandische verovering. Ze worden sinds de 19e eeuw gekweekt, vooral in Herefordshire en Gloucestershire in Engeland. Sindsdien zijn ze in populariteit afgenomen.